Merhaba herkese! Nasıl ozet gececeğimi bilmiyorum ama kısaca anlatmak istiyorum.Yurtdisinda yaşıyoruz gecici bir sureliğine, 8,5 senedir evliyiz,2 cocuğum var biri 16 aylık biri 5.5 yaşında,ben calışmıyorum, evdeyim.Problem şu: Eşimle bazen sadece aynı evde yaşayan iki ev arkadaşı ya da onun hizmetcisi gibi davranıyor adeta,sohpet,muhabbet hic yok zaten konuşkan biri degildir.Is saatleri cok rahat gunde bir-kac saat calışıyor hatta bazı gunler boş ama gelin gorunki hep yorgun,enerjisi dusuk hatta hep uykusuz,sanki adam vardiyali iste gece gunduz işci olarak calışıyor,her fırsatta yatıp uyumak istiyor,bu boşluklarına rağmen bana yardımı sıfır, gece defalarca uyanır bebeğim haberi dahi olmaz,cocuklar oyun ister ki babalarına cok duşkunler, formalite 5 dk oynatır,hep tv acar izletir,surekli cocuk gelişimiyle ilgili yazılar okur anlatırım ama sanki universite mezunu değil de karşımda okumamış, cahil birisi varmış gibi uygulamaz anlattığım hicbir şeyi..bir yere gezmeye giderken bizimle hep gergin hep off,pof ya da cikariz cocukları bana bırakır cay kahve icmeye kafeye oturur,sigarasına hic girmiyorum nefret ediyorum icmesinden.Bunlardan ote en dayanılmaz şey de zırt pırt kahveye gidiyor oyun oynamaya,bize gelince bezgin,yorgun,uykusuz olan adam 5 dk da giyinip hemen cıkıyor,gece gec saatlere kadar gelmiyor,bazen bırakıyor birdaha gitmicem diyor sonra kimin gazına geliyorsa yeniden başlıyor, tabi cildiriyorum ben ,eve belli bir saatten sonra gelirsen almam diyorum ve almıyorum da,arabada yatıyor,gelin gorunki ciddiye alıp vazgeciyor mu ,nerdeee , sabah geliyor yine yatıyor olan yine bana oluyor,yemin ediyorm bak gidersen yine almam diye ;almıyorum o da aynen devam...Nasıl vazgecirecegim şaştım kaldım hava buz gibi soğuk,eksilerde yine bile bile cıkıyor,kahve olmasa da bir şekilde bir dernek var oraya gidiyor yani adamda evde kalmama hastalığı var.Mesela bugunun ozeti sabah erkenden 1.5 saatlik uzaklıktaki mesafedeki ise gitti akşama doğru geldi,cok yorgunum uyuycam dedi, cocuklar tum gun yolunu gozluyor,cıkıp ustune oynamaya filan calışıyor,yemeğini yedi gecti yattı,uyudu,uyandi kalkti giyiniyor cikacagim diye, almiycam gece dedim,girgir yapiyor hala,almadim da.En cok yavrularim icin uzuluyor,kafaya takiyorum yoksa ceker kapıyı cıkar giderim gezmeye,umrumda olmaz.Surekli tartışıyorum haliyle .Aksam bebegimi tam 3 saat uyutmaya calıştım,yorgunluk bir yandan benim stresimin gecmesi bir yandan.Buraya sirf yillar sonra unutmamak icin yaziyorumki aptallik etmiyeyim,Tr' ye donecegiz ve ben bana bu yaptiklarinin ,yalniz birakip birakip cikmalarinin karsiliğini vereyim,aynilarini bir bir yasatayim
.Bencillik bu tam olarak,madem sorumsuzsuzsun,aile ortamini sevmiyorsun ne diye evlenirsin,bekar kalip kendi aptal ,basit zevklerinle gununu gun etseymissin diyorum,diyorum da kime laf anlatiyorum.(Severek,ailesinin karsisinda durarak yani badireler atlatark evlendik).Maddi manevi her turlu fedakarligin karsiliği buymus demekki.Siz olsaydınız nasıl bir tavır takınırdınız?Boyle evlilikleri olanlar nasil katlaniyorsunuz?