Evet hanımlar, konu oldukca ilginc. Ruh ikizim diyebileceğim kadar bana benzeyen, karşı cinsten bir dostum var. Onu cok seviyorum, cok değerli bir insan. Fakat bana karşı ozel bir ilgisi var. Olmayacağını guzellikle anlattım. İkna oldu. Bana hak verdi. Ona bu yakınlarda şunu dedim: "Kendime yeni bir hayat kurmam gerek. İşlerim de cok yoğun. Artık fazla goruşemeyeceğiz. Ama sen evleneceğin zaman duğunune geleceğim. Ben de uygun biriyle karşılaşıp evlenirim belki." dedim. Kabul etti. Fakat surekli kendini hatırlatmaya calışıyor. Sosyal medyada butun paylaşımlarımı beğeniyor. Arada da mesajla video veya resim falan gonderiyor. Ben ise mumkun mertebe etkileşimde bulunmak istemiyorum. Bu dostluğun, ikimiz de evlenip ayrı bir hayat kurduktan sonra aile dostluğuna evrilmesi gerektiğini duşunuyorum. Onu kaybetmek istemiyorum cunku cok bilgili, kendini iyi yetiştirmiş bir insan. Bilgi ve fikir alışverişinde bulunduğum biri. Fakat arada hal hatır soran ve sosyal medyada belirli olcude takipleşen insanlar olalım istiyorum. Kafasında duygusal olarak en kucuk bir umut kırıntısı ve "keşke" olsun istemiyorum. Bu arkadaşıma nasıl davranmalıyım sizce?