kızlar merhaba,
kimselere anlatamadığım icin buraya yazıp icimi dokmek istiyorum.5,5 yıllık evliyim.13 aylık ikiz kızlarım var.aslında herşey doğum sonrası başladı.doğum yapana kadar calıştım.aslında işe geri donecektim ama bebişlerim premature doğdular.2 bebeği bırakıp işe donemedim.gul gibi işimi bir kalemde sildim.eşim benden az maaş alıyordu.bebişler kuvozde iken hastahaneye git gel, sonrasında yine doktorlara git gel vs derken birkac ayda onlarca işe girip cıktı.dikiş tutturamadı.1 yıl once kendi işini yapmak uzere dukkan actı.4 ortak olarak başladılar.sermaye olmadığından krediler cekildi, kredi kartları doldu.piyasaya borcları katlandı.ve bir gun dukkan muhurlendi ve devir etme kararı aldılar.eşime gore devir sonrası borcu kalmayacaktı.sıfıra sıfır cıkıyordu işin icinden.bu da bir sınav dedim.ama hicbirşey hesaptaki gibi olmadı.acılan şirket eşimin uzerine dolayısıyla butun borc bize ait.alacaklarını alamadı.piyasaya odeme yapamadı.bankalar kapımıza dayandı.haciz evrakları gelip durdu.diğer ortakları soracak olursanız (bu şahıslar eşimin en yakın arkadaşları.beraber buyumuşler) şimdi onlar telefonlarını bile acmıyorlar.eşim evlerine gidiyor, kapı duvar.yani borclar bize kalmış durumda.şuan hesabıma gore bu tutar 70.000 tl civarı.eşim bir işe girse maksimum 1500 tl alır.ben calışmıyorum, ev kira.2 bebek var.en cok yavrularımı duşunuyorum. bugun doktora goturdum uşutmuştu kızlarım.ilaclarını alamadan dondum eczaneden.eczane onceleri veresiye veriyordu.150 tl civarı tutan ilacları vermedi.o an olmek istedim.bebeklerim hasta ve ben ilaclarını dahi alamıyorum.kış geldi kızlara kışlık giysi alamadım inanın.
eşimle de aramız giderek kotuye gidiyor.surekli beş karış suratlarımız, tartışmalar bitmiyor.ben akşama kadar dışarı bile cıkamadan evde hapis yaşarken eşim eve gec geliyor.arkadaşları ile dertleşiyormuş.bense evde 2 bebeğe yetişmeye calışıyorum.hele birkac aydır evde gunduz uyuyup gece geziyordu.sorduğumda iş haberi bekliyorum diyor.aslında birkac işe girişti onlarda da ya alacağını alamadı ya işyerinin aracı ile kaza yapıp borclu cıktı.daha neler neler.kısmetimiz mi kapalı bilemiyorum.
ağzı pis arkadaşları yuzunden eşimin ağzı da bozuldu.orneğin bana naber l.n karı diyor.ne aşkım, ne guzelim ne bitanem.hepsi bitti.evde iken cocuklarla ilgilen dediğimde ben bakamıyorum diyor.ya kızlara bağırıyor, ya oflayıp pofluyor, ya bana bağırıyor bırak yapma iş falan gel cocuklara bak diye.
kusura bakmayın biraz karışık oldu.cumleleri toparlayamıyorum.sonumuzu hic hayırlı gormuyorum.eşime destek olmak istiyorum o ise bizden uzaklaşmayı tercih etmiş durumda.sanki aramızda bir ucurum var ve giderek ara acılıyor.ne sohbetlerimiz kaldı ne eski kahkahalar.zaten yataklarımız ayrı.ben yastığa her başımı koyduğumfda ağlıyorum.benim icin her gecen gun belki yeni bir haciz evrakı geliş gunu, belki odenmeyen faturalar nedeniyle elektriğin kesileceği gun, veyahut bez mamayı nasıl alırım gunu.
başınızı ağrıttım.işe girmeyi duşunuyorum.annemden fayda yok(babam da zaten 1 haftadır hastanede yatıyor.bir aklım da onlarda), kv de hasta 2 kaynım var onlara bakıyor.inanın onumuzdeki aylar beni cok duşunduruyor.
uzun oldu.okuyanlar hakkını helal etsin.