İcimi cok kolay herkese dokebilen biri değilim. Arada anneme acıyorum o kadar. Ama artık anneme de acamıyorum. Neden mi?
Diyelim ki anneme bir şey anlatıyorum dertleşiyorum. Mesela diyelim ki arkadaşım bana haksızlık etti. Bunu anlatıyorum. Aradan bir sure geciyor diyelim ki annemle herhangi bir konuda tartışıyoruz. Beni hemen o anlattığım derdimden vuruyor. İşte bu yuzden insanlar sana boyle yapıyor, diyor. Halbuki konular tamamen alakasız. Tıpkı buradaki uyelerin birbirlerini eski konularından vurması gibi annem de beni eski dertlerimden vuruyor ve bu beni cok ama cok yaralıyor. Artık anneme de hicbir şey anlatmıyorum cunku biliyorum ki beni ileride bununla vuracak. İnsanın oz annesi yapar mı bunu?