Arkadaslar merhaba.. Sorun tam olarak bu esimin gozunde ben değersizim. 3 ay once kurtaj oldum bunun acısını icimde yasadım ona hic yansıtmadım. Aksam yegeniyle goruntulu konuştu işte cocugu oldu onun yeni. Gordum valla normalde aklına gelmez ama cocugu gorunce kotu oldum . Kapatınca ağladım.. Olur ya bizimde cocuğumuz dedi samimiyetsiz bir sekilde. Ben biraz surat yapınca da normal de umursamazsın yegenimin cocugu diye mi zoruna gitti diyor . Alakası yok baska cocuk olsa da kotu olurdum dedim hem ne alakası var bıktım zaten herseyde ailesine pay cıkarmasından. Bu adam hep boyle.. Ağlasam sızlasam umrumda dahi değil.. Babasıyla telefonda konusur umursamaz zerre kadar.. Diyorum cok mu sulugozluyum de ondan mı ciddiye almıyor şaştım artık.. Sizce kim haklı gelip teselli etmesi gerekmez miydi