Merhaba kızlar bu saate kadar icimin sıkıntısından uyuyamadım, size yazmak istedim. Yaklaşık 2.5 yıl once daha once calıştığım ofiste tanıştığım bir arkadaşım vardı. Hemen hemen aynı yaşlardayız. Gel zaman git zaman bu kızla iyi bir arkadaşlık kurduk. Aynı odayı paylaştığım birbirimizin onayı olan bir iş yaptığımız icin bu iki yılda eşlerimiz biz samimi bir ilişki kurduk.


Oncelikle anlatacağım şeyler son yarım yılda falan gercekleşti. Olayın beni cok kıran bir tarafından anlatmaya başlıyorum. Benim bu arkadaşım tup bebek tedavisi yardımıyla cok şanslıydı ki kısa zamanda bebek haberi verdi. Sağlıkla da kucağına aldı. Ayağı taşa değmesin inşallah. Rabbim uzun omurler versin.


Burada daha onceden konular acmıştım. Ben bebek sahibi olmaya calışıyorum birkac aydır. Cok kısa bir suredir yani. En son da ne olur ne olmaz doktora da gidip bir genel muayene oldum. Doktor bazı alerji vs testleri yaptı. Kadın doğumda bir kontrol oldum. Ama 4 ay gibi bi suredir gebe kalamadığım icin de hafiften uzgunum cok istiyoruz. Şuan anne olamıyorum gibi bir durum yok ama arkadaşımın da doğal yollarla bir evlat sahibi olamadığı icin beni anlamasını bekledim. Fakat ısrarla cocuğumun olma ihtimalinin az olduğu ve sair olaylarla cok fazla negatif yorum yapıyor bana. Benim hemen oldu ya cok şanslıyım falan dedi eşimin de yanında. Bizim ihtimalimizi duşuk goruyormuş. (Ev oturmasındaydık) bu sozune biraz kırıldım.

Belki de cok abartıyorum. Her neyse butun bu negatifliklerin dışında arkadaşım evliliğiyle alakalı surekli gercek dışı olaylar anlatıyor birlikte olduğumuz zaman bana ve diğer samimi olduğumuz ofisteki kızlara. Ben artık o ofiste calışmıyorum.
Şoyle bir orneklendireyim:
"Eşimle bu haftasonu tatile gittik kızlar keyfime diyecek yok" diyor mesela. Cok pembe yalanlar değil yani. Eşimle eşi de arkadaş olduğundan, eşi sorunlarını bazen benim eşime anlatıyormuş onun tarafından bakılınca cok da mutlu bir tablo yok aslında. O haftasonu bir yere gitmemiş mesela.


Bizim kızlar arasında eşiyle olsun hayatıyla ilgili guzel bir şey olunca da hevesi kursakta bırakacak cinsten şeyler soyluyor. Ama yine de beni bu gece uyutmayan şey kalabalık icinde bu şekilde negatiflik yayması bebek yapma surecimizle alakalı, eşim de uzuldu biraz. Sanki yıllardır deniyoruz olmuyor...


arkadaşımı aslında cok seviyorum ona yardımcı olmak istiyorum ama hayatım cok yoğun ve bu gercek dışı olaylarla da hic uğraşacak vaktim yok.
Siz olsanız ne yapardınız? Kendimi kırılmış hissediyorum ve liseli kızlar da değiliz. Bu yaşta bir kadının ortalama olgunlukta hareket etmesini bekliyorum. Bir yandan da uzuluyorum onun icin..
gece gece vaktinizi aldığım icin kusura bakmayın, cok teşekkurler şimdiden