İyi akşamlar,yine ben utanıyorum artık yazmaktan.. ama anlatacak kimsem de yok...

Eşimle meseleleri genel olarak biliyorsunuz..
Ne zaman tartışsak,sessizliğe gomulur.. hicbir şekilde sorunu cozmek icin cabalamaz.. ben konuşmaya kalkınca da istediği gibi konuşmadığım İcin “sus,konuşma” tarzı karşılık verir bana...
Uzun zamandır bu boyle...

Bugunku meseleye gelirsek dunden aramız bozuktu...
Bugun “bir daha bana sus vs tarzı yaklaşımda bulunma” dedim.. bana dediği şey “ bu evliliğin kayışı cocuk mevzusundan dolayı kopacak”... “ben 40 yaşına mı gelince baba olacağım” diyor... yaşı 26 bu arada..
Ama bunları normal konuşarak değil bağırmaya yakın bir ses tonuyla soyluyor.. beni hep boyle bastırmaya calışıyor zaten... oturup normal insanlar gibi asla konuşamıyoruZ.. bağırır,cağırır,sağa sola vurur,bir şeyi yere atar... ve alt katımda dedemler oturuyor.. 87 yaşında insan... utanması arlanması yok, onları uzmeye ne hakkım var diyemiyor..

Neyse konuya geleyim, evliliğin kayışı kopacak. Ben senin keyfini bekleyemem vs dedi... bilmiyor ki Benin sebeplerimi... bilmiyor ki aramızdaki iletişim iyi olsa,benim zaten cocuk istediğimi..
Bilmiyor ki onun ilerisini duşunmeden yaptığı secimlerden dolayı benim bir cocuğa maddi anlamda yetemeyeceğimi...
Bunları kendisine soyle diyeceksiniz .. SOYLEYEMİYORUM..
Yukarıda dediğim gibi avazı cıkarcasına bağırıyor,sağı solu yumrukluyor.. alta uste rezil ediyor beni..

Ben de cocuk olmadı diye benden ayrılacaksan git ayrıl dedim.. olmayacaksa ayrılacağım dedi ve ciddiydi..
İlerde cocuğu olduğunda annesi benim olmamı istemeyen,sebeplerimi onemsemeden ayrılığı secen biri icin kılımı kıpırdatmam...

Daha sonra hic konuşmadık,annemlere gidecektik..
Gittik,orda da babam bir iki konuda eşimin yanında beni tersledi.. normalde kendisiyle hicbir zaman cok iyi anlaşamazdık,atışırdık hep zaten.. ama eşimin yanında terslemesi cok zoruma gitti..
Benim arkamda olduğunu hissettirmesi gerekirdi hep.. cok ağladım akşamdan beri,gozlerim şişti...
İcimi dokmek icin yazdım... ne yapacağım bilmiyorum..