Size danismak istedigim bir konu var.Dogru davranisi sergilemek istiyorum,ileride pisman olmamak icin .
Kisaca uzatmadan dogrudan olayi anlatayim size:
Anne ve babam bosanma asamasina geldi.Cok buyuk bir kavga oldu.ben bu yuzden ailemin yanina geldim.Perisan oldum.ikisi de ellili yaslarda.Bu yastan sonra bosanmalarini istemiyorum,ayri daha mutlu olacaklarina da inanmiyorum. Bu nedenle babami bosanmaktan vazgecirmek icin elimden geleni yaptim.ikisi de hatali ve anlasamiyorlardi.
Ben babami iknaya calsiirken ,halamin babama " ben sonuna kadar arkandayim, bosanmak istiyorsan bosan!"dedigini ogrendim.bunu babam kendisi ovunerek soyledi.annemin ailesinden ise ne beni ne babami ne de kardesimi arayan uzulmeyin cocuklar diyen olmadi. Baristirmak isteyen olmadi.. Bu sefer durumu herkes biliyordu ve ben kardesleri olarak , ana ve babami uzlastirmalarini istedim. Asla birsey yapmadilar.Dayilarimdan bri brni aradi, ben yalniz olmadigimizi dusunup teselli yada bir adim beklerken babamin dusuncesini ogrenmemi istedi.ona gore biz de birseyler yapalim vs.dedi.
Halami aradim,o gun telefonlarimi acmadi.
Bosansalar her iki taraf memnun olacakti!
Sonuc olarak , anne ve babam bosanmadilar babam annemin gonlunu aldi,annem de babamla arasini duzeltmeye calisti.
Ben zaten iki tarafi da sevmiyorum.saygisiz ,gecimsiz buluyorum.ama hep gorusuyordum uzerime duseni yapayim diyordum.
Ben artik benu aradiklarinda acmamayi da dusunuyorum.
Erkek arkadasim da oyle yapma diyor.
Anne ve babam da beni suclu ve saygisiz buluyor boyle yapacak olsam.
Sizce napayim.?hersey yolundaymis gibi yapmacik mi davranayim,birsey demeyeyim mi,yoksa ilimli ve iyi olmaya devam mi edeyim.?
Yani onlar gibi iki yuzlu mu davranayim.