Uzun zaman beni huzursuz eden boşanmanın eşiğine getiren kv az da olsa rahat bırakmıştı beni şu 6 aydır. Cok cok cok kızgın olsam da bu kızgınlık beni mutsuz ettiği icin cok duşunmemeye, takmamaya calışıyordum. Gecenlerde bir ev eşyası gordum kendime aldım, almışken ona da alayım dedim. Gittik verdik. Gulerek bunu niye aldınız dedi, eşim de nehir kendine almış sana da almış dedi. Gerek yoktu falan filan dedi. Sonra yine oturuyoruz beni bardakla mi kafalayacaksınız dedi, oğluna ben sana mont aldırıcam diye guldu. Ben de bi şey demedim o an aklıma gelmedi kimseyi kafalamak icin almadım icimden geldi de aldım demek. Ne teşekkur etti ne bir şey, sadece sendekiyle takım yap al gotur diye teklif etti ben de ben zaten kendime aldım onu sana almak istedim dedim. Ben gereksiz laf sokmalarından vazgecsin, aramız iyi olsun, huzursuzluk olmasın diye cabalıyorum o da ona yaranmaya calışıyorum zannediyor. Bi daha bir şey yapmıcam diyorum yine kıyamıyorum. Sizce ben aynı devam mı edeyim, ben mi alınganlık yaptım yoksa haklı miyim alınmakta. Sohbet olsun derdimi paylaşayım diye konu actım,sinir etti beni yine ders verip paylayacak olan kendine saklasın.