eşimle boşanıyoruz...koprude karşılaştık c.tesi, cocuk da yanımdaydı.bana baktı korka korka sonra hızlı hızlı gitti.cocuğa bakmadı bile.koruma kararı cıkarttım gecen ay, koruma suresi bitti.tehdit sucundan da şikayetci olmuştum.sonra pazar kaşılaştık yine, gulerek geldi bana 'Bahar nasılsın dedi, iyiyim dedim, cocuğumu gormek istiyorum dedi.ben bişi demedim.sonra dedim ki 'tatlı tatlı boşanalım.lutfen' 'ben boşanmıyorum' dedi ve gitti.
Yuzum onu gorunce actı, ozlemişim, gulumsedim şoyle kocaman.kızlar kınamayın, kotu bir evlilik olsa da o benim beş sene kolum bacağımdı.bir alışkanlık var.

İki aydır cocukla goruşturmedim kızlar.cocuğun oyuncağını elinden alıp kıran bir babaydı o cunku.gece yarısı evden annemin evine gitmiştik, evde kapıyı kırmıştı hani.Cocuk onu seviuyor, ara ara gidicem diyo.bugun eşimin telefonuna mesaj attım, 'cocuk senle goruşcek, goruntulu ara' diye, aradı.cocuk ona guluyor, cocuğun yuzu guluyor, o da diyor ki' evde bir suru ucak var, gel oğlum gel, sen bana gel', 'annen orada mı, bahar orda mısın' diyor.'yanındaysım oysa'annem yok evde diyor', neredesin oğlum diyor.'bizim oğlan 'kedideyim'diyor, oysa kafedeydik.
oğlanla babası boylr goruştu işte.aslında ben kocamı ozledim, onun yuzunu gormek sesini duymak istedim.biliyorum beni sevmiyor.ben kocamı karşılıksız seviyorum kızlar.onsuz yapamıyorum.ve donmicem, dava devam ediyor ve edecek.
ama ben bu aştan nasıl kurtulum, kocamı nasıl unuturum, yengem bile diyormuş'bahar onu boşamaz, onu deli gibi seviyor 'diye...
boyle bir durum icindeyim.