Merhabalar..
Hayatımın en kırılgan ve hassas donemini yaşıyorum belkide.Ben ,ailem ve hatta yakınlarımın yaşadıklarıma duygusal yaklaştığını duşunuyorum.Bu yuzden objektif bakabilecek gozlere cok ihtiyacım var.şimdiden ilgilenen tum arkadaşlarıma cok teşekkur ediyorum.
Ben 27 yaşında 3 yıllık evli bir kadınım calışıyorum.eşim muhendis ve kendi işlerini yapıyor.ankara da yaşıyoruz.maddi durumumuz da iyi sayılır.muhafazakar yaşamı benimsemiş insanlarız ve eşim her zaman islamın olculeri ile yaşamayı isteyen bir insan olmuştur ama rabbim oyle şeylerle imtihan etti ki herşeyi sorgular hale geldim.eşimle uzun yıllardır tanışıyoruz aynı uniden mezunuz.Benimle evliliği o kadar cok istediki o zamanlar oyle kor kutuk aşıktı ki hic evlilik duşunmeyen beni biraz zorla da olsa ikna etti.hep onun ki aşk evliliği benim ise mantık diye duşunurdum.hatta onun gibi sevebilmeyi cok istedim.ve evlendik.başlarda cinsellikle ilgili sıkıntılar yaşıyorduk elimde değildi ben cok zorlanıyordum ve o da anlayışlı davranıyordu.ama sonra sonra bu konu ciddi bir problem olmaya başladı inanılmaz asabi oldu.bana kadınlığımı sorgulatacak imalarda bulundu ona yetmediğimi bunun boyle olmayacanı soylemeye başladı.tabi biz bu surada cok ciddi iletişim sorunları yaşamaya başladık.eşim asla empati kuramadığı icin dialoglarımız hep tek yonlu oluyordu.ben hislerimi anlatıyorum uzuluyorum inciniyorum bunu yapma şuraya gitme eve gec gelme diye insan gibi anlatmaya calıştıkca ısrarla evet tamam deyip aynı şeyleri binlerce kez yaşatıyordu.ben işten 3 de geliyorum orneğin yemeği hazırlıyorum ve 3 saat o sofrada gelmesini beklediğimi hatırlıyorum.o kadar umursamaz ve vurdumduymaz oldu ki eşim 2 yıl icerisinde bambaşka birine donuştu.verdiği sozlerde duramıyor eve 9 dan once gelmiyor ve kendi işleri istese 6 da bile oyle rahat gelirki.bu arada ben de terapi almaya başladım.cinsellikle ilgili sorunlarımı buyuk oranda cozmuşum ve artık cok rahat bir cinsel hayatımız var.ama sorunlarımız devam ediyor benim cok fedakar bir yapım var o ise tek cocuk oluşundan mıdır bilmiyorum inanılmaz bencil ve hayatı kesinlikle tek kişilik.artık kendimi enayi gibi hissetmek canıma tak etti ve cok buyuk kavgalarımız başladı.onun umrunda bile değil inanılmaz sakin kalabilirken ben ofkeden sinir krizleri gecirmeye başladım.asla anlaşılmıyordum.duygularımı hicbir zaman onemsemedi.ve hep sorunun benim hassas kişiliğimde olduğunu idda etti.
Ve bir kac ay oncesi.internet gecmişini kurcalarken bir suru chat ve sanal seks karşılıklı bu amacla goruntulu sohbet yapabileceği programları indirdiğini farkettim.inanılmaz bir acıydı tarif edemiyorum.cinsel hayatımızın gayet iyi olduğu bir donemde bu yaşadıklarıma inanamadım bir sure.ve tabiki yeminler kur ana el basmalar asla gercek bir aldatma olmadı diye.boyle de bir zihniyet bunu aldatmadan saymayan.ve bunu 1 yılı aşkın bir suredir yaptığını oğrendim .oyle paralar harcamış ki bu yolda yazıklar olsun.hep ben uyuduktan sonra yapmış ya da evde olmadığımda.sorsanız beş vakit de namazındadır beyefendi.sonra bilinc altımıza işlemiş tabiki bir kadın olarak ne kadar ağırıma gitsede onu kazanmak istedim.bu arada bana da hala deli gibi aşık olduğunu iddia ediyor.
Senin elinde dedim telafi etmek .herşeyi unutturmak.guven inşa etmek.cabalamalısın dedim.
Ama hicbirşey ama hicbirşey değişmedi bu arada en başta yazmayı unutmuşum en buyuk problemimizde benim yanımda hic utanmadan benim kadınlık gururumu iki paralık edip surekli kadınlara bakmasıydı.
Ve ben aptal gibi biriktirdiğim paraları tatillere hediyelere yatırdım onun bu ahlaksızlığını ben telafi etmeye calıştım.cunku evlilik benim icin hep cok kutsaldı.ama ne oldu kadınlara bakmaktan asla vazgecmedi.onca kavgaya reste rağmen.
Ve bir hafta once onca yeminden sonra Instagramda o amaclı hesaplarda gezindiğini fark ettim.ve bunu soylediğimde ben o programları indirmeyeceğime yemin ettim buna değil diyerek ne kadar rezil bir adamla evli olduğumu bir kez daha kanıtlamış oldu.
Ve cok uzerine gidince bana şu mutlu sonla biten masaj salonlarına 3 kez gidip cinsel birleşme yaşadığını ağlayarak itiraf etti.kalbim oyle soğumuş ki hic birşey hissedemedim.şuan ayrıyız.ben ailemin yanındayım ve tabiki pişman kotu durumda biliyorum.oyle buyuk bir ofkem var ki ona aynı acıyı yaşatmayı bile duşundum.allah korusun.
Boşandıktan sonra İstanbul'a yerleşmeyi duşunuyorum.bir daha erkeklere guvenebilecek miyim bilmiyorum.cevremde boşanma erkeklerin coğu aldatıyor diyen yakınların var.ama şuan duşunduğumde aldatmadan da ote benim hislerime asla değer vermeyişi munafıklığı ve kadınlık gururumu ayaklar altına alması bitirmiş herşeyi.ne yapacağımı ne duşuneceğimi bilemez haldeyim.iyi ki cocuk duşunmemişim diyorum.cok acılı gunler beni bekliyor gibi geliyor boşanmış bir kadın olarak.korkuyorum.