Direk konuya geciyorum.
Ablam(gorumcem) hakkında daha once de cok konular actım.
Cok şukur 4 kayıptan sonra aylarda hastanelerde yatarak anlatamayacağım kadar buyuk sıkıntılar cekerek nihayet bebek sahibi oldu.
Kızımız 1 yaşına girdi. Ama sadece 7 kilo. 900 gram doğdu. Aylarca yeni doğan yoğun bakımında hortumlarla kaldı. Hala ellerinde onlarca iğne izi var.
Ozel mamalarla beslendi.Defalarca olumlerden dondu.Bunlardan bir tanesi de yemek yuzunden. Yoğun bakımdan cıkıp eve geldiği andan itibaren yemekten nefret eden bir cocuk.
Evet benim oğlumda cok iştahsız biri yemek yerken gorse bile midesi kalkan bir cocuk , ama ablamın kızı kimseye benzemeyen cinsten
Mutemadiyen yemek yemekten nefret ediyor . Asla ama asla acıkmıyor. Hic birşeyi sevmiyor ve yemiyor. Eline kaşık versen ağzına bile goturmuyor. Yemek yerken ağzı surekli sımsıkı kapalı ağzını acsın diye burnunu kapatsan nefesi bile tek seferse alıp ağzından 3 seferde veriyor.
Ağlanacak halimize guluyoruz artık. Yemek saatleri bir işkence bir cocuk hic mi acıkmaz. 7 saat ac kaldı yine işkence dudakları artık kıpkırmızı oluyor kaşık yuzunden ama bir yandan da yemek zorunda yemezse hemen kilo veriyor.
Ablamın da psikolojisi cok ama cok bozuldu. Gitmedikleri doktor,profesor kalmadı. Hatta bir doktor "Ver ben onu doyururum" diyip 5 dk sonra sutu iciremeyince biberonu ablama verip "Al annesi sen doyur" dedi. Ben hayatımda boyle bir cocuk gormedim. Goreceğimi de sanmam.Bu arada yuzlerce teste rağmen bir sorunu yok dediler.
Başına boyle birşey gelip yaşayan cozum bulan varsa Allah rızası icin yardım edin. Birşeyler yazın. Herkese cok teşekkurler.