Merhaba kızlar bu hayatta Aile cok onemli. Ailen iyiyse ne buyuk şans ama tersi ise omur boyu mutsuzluk getiriyor. Ben ailemden uzak bi şehirde yaşıyorum calışıyorum. İzinlerde ailemin yanına geliyorum onları goreyim vakit gecireyim istiyorum. Ama sonra hep pişmanlık yaşıyorum.
Annem ve babam arasında kendimi bildim bileli hep bi cekişme var. Kavga, şiddet, hakaret, dedikodu, maddiyat, akrabaların karışması vs. Cocukluğum bunlarla gecti. Herşeye rağmen okudum bi iş sahibi oldum şukur. Ama hala devam eder mi bu husumet. 60-65 yaşlarında insanlar. İnanır mısınız eve yiyecek icecek almakta zorlanmalar, faturaları ben odemem gitcem bu evden demeler, maaş yarıştırmalar, birbirilerinden yiyecek saklamalar vs. İkisi de emekli bu insanların. Ben de geldikce katkıda bulunuyorum tabi az cok. Yani buyuk bi maddi sıkıntı yaşanmıyor evde. Ama birbirilerine hep bi bilenme, duşmanlık var. Ayrılmaya kalkıştılar gecmişte bircok kez ama cesaret edemediler heralde hep vazgectiler.
İnsanın canını sıkıyor. Henuz evli değilim ama evlenmeye kalkışsam bunlar yuzunden neler yaşayacağım kim bilir?
Burda bakıyorum evliliklerinde sorun yaşayan arkadaşlar var. Benim nacizane tavsiyem ufak tefek sorunlar değil ama aşırı sıkıntılar varsa cozulmeyen cocuk da varsa ayrılmak en iyisi. Anne babanın Boyle bir ortamda bir Arada olmalarının hic bir anlamı yok. En azından sorunlu bir ortamda buyumez cocuklar.
Sadece yazmak istedim. Okuyanlara teşekkurler