Kocam evleninceye kadar oldu dirildi.2 yıl yuz vermedim.Bir yanım icim almadı.Sesi bile robot gibiydi.Hissiz.Bir yanım, bu kadar koşuyor ;kimbilir beni nasıl el ustunde tutar, dedi.Bu ikilem evleninceye kadar hic bitmedi.
Sonra ev arkadaşımın pohpohlarıyla ben buna evet, dedim.Ev arkadaşım ,tayin isteyeceğini bile onceden soylemeden ansızın gitti.Ben dağın başında buna evet, demişken tek başıma kaldım.Arkadaşım varken ve onun sayesinde eve gelip gidiyordu.Sonra annesini getirdi.Beni tanıştırdı.
O kadar guzel geldi, hic olumsuz bir şey belli etmeden gitti.Kadına hadi ordan falan demişim.Hic benim karakterim değil.Saygı ,birinci hayat felsefemdir.Garip garip yalanlar,iftiralar.Tabi, ben aramızda taktığımız yuzuğu attım.Bu ağladı,zırladı kendini yerlere attı.Yine başladık.
Zaman gecti.Annesi ve babası sozumona istemeye geldiler.Ağızlarını acmadılar.Eşim istemeye başladı.ALLAH' ın emri, peygamberin kavliyle diye.
Ailem ailesi onemli değil;cocuk onemli deyip deyip başımın etini yedi.Eşime kadar da herkese hayır, dediğim icin dut yemiş bulbul oldular.Nikahtan 1 gun once de vazgectiğimde.Eşime haber verdiler.Oldurdular.Atladı, geldi.
Nikahımızı kendimiz yaptık.Bekar eşyalarımızı birleştirdik.Bir bilezik taktılar.Eşimin oğrenciyken annesine gonderdiği duğun altınları niyeyse yok olmuş.Eşim sitemle o zamanlar bana soylemişti.Nikahtan sonra evlerinde dua okuttular.Kayınvalidem avucuma koyulan altınları ,paraları saniyesinde avucladı.Hic problem etmedim.
Doğu hizmet yerimizdeydik.Eşime cocuk doğunca annesi,kardeşini yanınıza gonderirim; ama her ay kızıma burma bilezik yaparsınız, dedi.
Eşimin bekarlık televizyonunu dikiş makinesini istediler.Makineyi gonderdik.
Birkac yıl sonra da kayınpederimin toplu paraya ihtiyacı varmış.Emekli olması icin.O parayı da gonderdik.Emekli ettik.
Kayınpederim birkac yıl once ansızın vefat etti.Eşim, senin gelmene hic gerek, yok dedi.Daha ben ağzımı acmadan.Ben calışıyordum.Eşim cenazeden şehir dışından donunce de ,millet ne cok olay etti.Ne var yani;cenazeye gidemeyebilirsin, cok normal, dedi.Meğer mal derdine duşmuşler.Ev iki katlı.Bir kat eşimlere ait.Eşim evi kızkardeşinin uzerine yapmış.Kardeşi ev kızı.Eşi sigortasını hep odemiş.Belki de emekli olmuştur.Ben de dedim ki hukuk var.Hukuk bilemez miydi o malın kime kalması gerektiğini.Hukuk niye var?Bu dunyada kimin başına ne geleceği belli mi?Kime once ne olacağı belli mi?Duğun yapmadılar.Babanı biz emekli ettik.Pis fırsatcılar.Kardeşinin tum cocuklarını annen buyuttu.Cocuğumuza bile bakmadılar.Ben senden yanayım.Cocuğunun hakkını onlara verdin, dedim.Birdenbire hiddetlendi.Ben her şeyin sahibi oldum, dedi.Sen mi, dedim.Kalktı uzerime yurudu.Ben de mutfaktan odaya gectim.İcarda annesinin arsası varmış annesinin.Cocuğum bebekken hep soylerdi.Olsem orayı satmam, diye.Ona da ne oldu hic bilmiyorum.Hep bir sır.Ama bizim aileye nedense pek bir meraklılar.Her anlamda.Bizim ailede ise her şey ortadadır.Durumları iyidir.Ben ezilsem de ailemi ,maddi manevi bu adama ezdirmedim.Ben omrumu vermişim.Otesi var mı?Beni hayat boyu somurdu zaten.Otesi var mı?Benim kıymetimi bildiler mi sanki?
Evet, ben de calışıyorum.Benim işim eşimden cok daha ağır.Cunku eve iş de getiriyorum.O getirmiyor.İkimiz de universite mezunuyuz.
İnanılmaz bir hayal kırıklığı yaşadım.Hep yaşıyordum.Ama bu en buyuğu oldu.
Şu ana kadar maaşımı bilmem.Evlendiğimizden beri maaş kartım elindedir.Evlendiğimizden 7 yıl sonra bir kez ev eşyası aldık.Onlar duruyor.Kırık kanepeyi ise 8 senede diye diye değiştirdi.Klozet kırık.Bir gun kalcam kırılacak; inatla değiştirmiyor.6 yıl oldu.Banyonun fayansları kabarmış.Kırık kırık.Ev neredeyse 50 yıllık.İlk banyo.Mutfak ilk mutfak.Dolaplar kırık dokuk.O eve evlendiğimizden beri borc odedik.15 yıllık bir arabamız var.
Dağın başında da denizin olduğu yerde bir dairemiz var.Yine bekarlık eşyalarımız orada.
Sıfırdan oldu.Kimseden yardım almadan.Ben neredeyse dul hayatı yaşayarak.İşi hafta ici ,hafta sonu belirsiz saatlerde.
Hayatımda ucağa hic binmedim.İstanbul' a uzak değilim.İstanbul' u hic gormedim.
Turistik yerleri hic gezmedim.
OLDU, her şeyimiz; ama nasıl oldu?Gokten para yağarak mı? Binbir fedakarlıkla mı?Bana yuksektansiyon, kalp ritm bozukluğu, astım, yuksek kolesterol bırakarak mı?Eşim gayet sağlıklı.Maşallah.
Cocuğumuza ikimiz baktık.O yuzden tek cocuk yaptık.Geceleri hic kalkmadı.Hic kadın tutmadım.
Cok gencim.Verdiği kendi maaşımdaki harclıkla aldığım bluzu gizlerdim.Laf soylemesin, diye.
Onu karşılamak isterdim.Hayır, o anahtarıyla girermiş.Ona tatlım, derdim.Hayır, o yapmacıklıktan hoşlanmazmış.Ben romantik bir kadınım oysaki.
Benim ilk erkek arkadaşımdı.Apartmanındaki yaşlı teyzelerin bile evlendikten birkac ay sonraki hayalkırıklığı icindeki sozlerini unutamıyorum.Beni hususi durdurup senin icin bu adam bir ara bembeyaz oluyordu her gun.Bu binaya oyle girip cıkıyordu, cok değişti demişlerdi bir gun boyunlarını bukerek.Sanki onlar mahcup olmuşlardı.Evime girip cıkmadıkları halde.Belki de sesini duyuyorlardı.
Cok haklılardı.Daha evlendiğim ilk haftalar benimle sut cezvesini buyuk goze koymayışımın kavgasını yaptı.Gozlerim faltaşı gibi acıldı.Donup kalıyordum.Ivır zıvır şeyler icin konuşuyor, konuşuyor tavır alıyordu.
Dostluk, muhabbet yoktu.Sadece memnuniyetsizlik , eleştiri, hiddet vardı.
İlk yıllar kendimi sorguladım.O arada derede ikimiz karar almadan tecavuz eder gibi beni hamile bıraktı.Regl gunlerimi bile takip etmiş.Ben 1 yıl cocuk istemiyordum.Hemen yıkandım; deli gibi ama hamile kalmıştım.Sonrası borc harc, cocuklu yıllar.
Seneler gecti.Gecenlerde Tansiyonum 18 olmuştu.Cocuğuma demiş ki gidiyoruz, gidiyoruz acile bir şey olduğu yok ki.Doğru, 3 secenek var zaten.Kalp krizi, felc,beyin kanaması.Gercekten o akşam arabayı kağnı arabası gibi surdu.Benden en uzak yere oturdu.Bana 2 ilac verip beklettiklerinde.Hatta ondan oncekinde doktor elimi tutmuştu.O telefonda mac konuşurken.
Boşanmak istediğimi soylemiştim.8 yıl once seninle daha işim bitmedi, daha demişti bana.
Gecenlerde de cocuk icin iyi olur diye kahvaltıya gitmeyi soylemiştim.Sabah uyanmamışız.11.30' da uyanınca sevdiği boyozu ve gevreği almasını rica ettim.Neyse cocuğum uyandı.Baba erken kaldırmadın beni, dedi gulerek.Hemen bana donerek annen istemedi.Bana gevrek, boyoz aldırdı.Cocuk şaşırdı , kaldı.Ben de.Cunku saat 11.30' da kahvaltı saati bitmişti.O yuzden senden onları istedim.Ne kadar meraklısın beni karalamaya , dedim.Unutmuşum de yeter ,dedim.İyi ki bunları dedim ,cocuğun yanında.Cunku şunu anlıyorum ki gecmişe baktığımda cocuğumun karşısında da beni hep değersizleştirmek istemiş.