Evet arkadaşlar başlıkta yazdığım gibiyim dipteyim nefes alamıyorum artık yaşayan oluye dondum hayatimda yolunda giden bisey neredeyse yok.boşandim konularımı bilenler vardır cocuğum yok olma ihtimali de yok hastaligim var zaten.hayatta neyi tuttuysam elimde kaldı şu an calışma hayatımda yok caldigim kapılar yuzume kapanıyor sanırım mutsuz hic bi istediğine sahip olamadan Gitcem bu dunyadan .babam koah hastasi sanki gunden gune kotuye gidiyor durumu kaybetme korkusu da başladı. Hangi duygumla nasıl basedecegimi bilmiyorum pskolojik destekte işe yaramıyor kendimle ilgilenmeyi herşeyi bıraktım yuzum hep asik ne olur yardım edin fikir verin dibe vurdunuz mu nasıl ayakta kaldınız hayattaki acılarla nasıl başa cıkıyorsunuz bana akıl verin .ben bu hayatı doğru yaşamayı oğrenemedim cok korkak ve duygusalim