Herkese merhaba, daha once hayatımda manipulatorler olmamıştı, ilk defa dun olduğunu fark ettim ve bu konuda tecrubesi olan varsa fikir almak istedim. Cok uzun olacak şimdiden okuma sabrı olanlara teşekkur ederim.

Ben şu an yurtdışında doktora yapıyorum ve calıştığım bir araştırma grubu var. Bunların icinden bir tanesi ile bire bir calışıyorum, ben oğrenci ve bu alanda yeni olduğum icin danışman hocam benim bu kişi ile beraber calışmamı istedi. Bu kişi oldukca guleryuzlu ve kendini mukemmelliyetci olarak tanımlayan ama bana da işi oğreten birisi, hakkını yiyemem. Sadece her şeyi aynı anda oğretmiyor, yavaşlatıyor bunun sebebini anlayamıyordum.

Beraber calışmaya başladığımızdan beri benim yaptığım hicbir şeye tam olarak iyi demedi. Gercekten iyi olsa bile ki danışman hocam cok iyi dediği halde, kendisi hep bir bahane buldu. Yaptığım işte hicbir sorun bulamazsa, benim empati kurmadığımı veya sert bir insan olduğumu soyledi. Yani beni eleştirmek icin hep ama hep bir bahanesi vardı. Bu kişi daha once beraber calıştığı hicbir kişiye iyi referans vermemiş, ben bunu sonradan oğrendim bu arada. Araştırma grubundaki bir kişi haric kimseyi beğenmez ve surekli eleştirir zaten.

Dediği cumleleri madde madde yazayım ilk aklıma gelenleri:
-Bu kadar aydır buradasın hala %100 değilsin oğreniyorsun ama benim istediğim hızda değil (Şu an yaptığımız her işi yapabiliyorum ama her seferinde başımda bekliyor ve bir acık aramaya calışıyor, hicbir şey bulamazsa neden sağ elinle tuttun ben sol elimle tutuyorum diyor, tekrar edeyim dediği şeyler işin sonucunu kesinlikle değiştirmiyor)
-Ben de sıfırdan başlamıştım buraya ama 1 haftada her şeyi cozmuştum, ben cabuk oğreniyorum tabii ki daha iyiyim (dediği mumkun değil, eski datalara baktığımda goruyorum performansını)
-Herkes her işi iyi yapmak zorunda değil, sen daha doktoraya yeni başladın ben senin yerinde olsam yapamayacağıma inanıyorsam bırakır giderim
-Yurtdışında yaşamak zor tabii ki, ortamda senin icin cok farklı anlıyorum, buraya katlanmak zorunda değilsin onunde başka seceneklerin var
-Bu doktora alanını (masterıma yakın ama farklı bir alan) isteyerek secmediğini duşunuyorum, sahi neden bu alanı sectin diye ayda en az 2 defa sorar bir bahane ile (ben de buraya havadan gelmedim, oldukca iyi bir bursu kazanarak geldim)
-Ben senin de en iyi olmanı istediğim icin seni surekli eleştiriyorum cunku ben en iyiyim benim yaptığım yontemler en iyisi ama tabii ki herkes yeterli olmak zorunda değil
-Sen ne zaman bağımsız calışacaksın, yeterince girişimci değilsin olsan şimdiye kadar kendi projene başlardın, tabii bazı insanlar girişimci olamaz o yuzden de bu işi yapamaz (onunla beraber calışmak benim tercihim değil danışman hocam ilk senemi onunla beraber calışarak gecirmemi istiyor. Defalarca proje onerisi ile gittim yanına hocam şu anki durumumdan memnun olduğunu ve boyle devam etmemi soyledi ama buna inanmıyor)
-Benim anlattığım her şeyin yalan olduğuna inanıyor surekli capraz sorguya ceker gibi sorular soruyor cevaplarımı karşılaştırıyor ve gidip başkalarına soruyor oyle mi diye (daha once kesinlikle yalanımı yakalamadı ki iş harici bir diyalogumuz da yok zaten)
-Doktora bu değillll!! (En birinci lafı her konuda soyleyebilir)
-Gidip hoca ile konuş yapamayacağın endişeni bilsin bakalım ne diyecek(oyle bir endişem yoktu ama o bu şekilde dedikce konuşmam gerektiğine inandım)

Bunlar aklıma ilk gelenler ve ben aylardır her gun bu ve bunun gibi laflar işitiyorum. Yaptığım işten, toplantıda sunacağım sunumlara, girdiğim derslerden, karakter ozelliklerime kadar her konuda eleştiriliyorum. Her gun hem de! Hepsi de eleştirilmek icin eleştirilen, basit konular.

Ancak bunları o kadar guleryuzlu, benim iyiliğimi duşunen tavırda soyluyor ve eleştiriyor ki bana işi de oğrettiği icin ben sorun olarak gormuyordum ve kendimi doktoraya uygun olmayan, gercekten başarılı olamayacak olan bir insan olduğuma inandırmıştım. O yuzden dun gidip danışman hocamla konuştum, bırakmak istediğimi soyledim. Bu kadar ay gecti %100 iyi değilim daha da iyi olacağıma inanmıyorum kaynakları da zamanınızı da daha fazla almak istemiyorum dedim. Normalde ağlayan bir insan olmadığım halde oturdum bir de ağladım ama tamamen plansız ne soyleyeceklerimi ne bunu hic planlamamıştım.

Hocam şok oldu! Seni yeterince iyi olmadığına kim inandırdı? Hem yeterince iyi olmanın tanımı ne? X kişisi mi (beraber calıştığımı diyor)? Sen onun standartlarında iyi olmak zorunda değilsin, istersen onunla calışmak zorunda bile değilsin. Ben senin gelişimini goruyorum, senin grubumda olmandan memnunum, hem yavaş başlasaydın bile verimli olmayacaksın diye bir durum yok, herkes farklıdır ama ben seni hem bir oğrenci olarak hem de dunyanın obur ucuna bana guvenerek gelmiş biri olarak iyi hissettirmek istiyorum. Seni hem bağımsız calışabilen bir araştırmacı hem de kritik duşunmeyi bilen biri olarak mezun etmek icin eğitiyorum, mukemmel olmanı beklemiyorum. Kendini kimse ile kıyaslama, sen Beren olduğun icin değerlisin. Ben ve grubumdaki herkes seni sonuna kadar destekleyecek, olumsuz bir durum yaşamana izin vermeyeceğim. Psikolojinden de ben sorumluyum, kendine cok iyi bakmanı istiyorum, X' e de soyleyeceğim seninle daha iyi ilgilensin dedi. Ben seni cabuk pes eden biri olarak tanımamıştım, gitmek istersen kimse onunde duramaz ama ben gitmenin gerekli ve doğru olduğunu duşunmuyorum dedi.

Bu konuşmadan sonra ben yukarıda yazdıklarımı fark ettim. Ben buraya hevesle ve yapacağıma cok inanarak gelmiştim. Sonra surekli olarak ne kadar yetersiz olduğum soylendikce ben buraya uygun değilim diye duşunmeye başladım ve gercekten dune kadar buna cok inanıyordum. Şimdi acaba bunlar gercekten manipulasyonun sonucu mu? Aslında olaylara sağlıklı bakamıyor muyum şu an? diye duşunuyorum. Aklıma surekli yaptıkları ve soyledikleri geliyor aslında ne kadar yanlışmış dediği coğu şey ve ben nasıl inanmışım.
Daha once manipule edilmiş biri varsa nasıl fark ettiğini ve bunun manipulasyon olup olmadığını soylerse cok sevinirim.