sadece 3 yıllık tecrubemle soylemek isterim ki gecerli bir sebep olsun ya da olmasın birbirinin arkasından konuşan ve eleştiren insanların karşılaştıklarında hicbir şey olmamış gibi samimi bir şekilde konuşmaları bence insanın hatta insanlığın karakterini bozuyor. buna en cok işyerinde rastladığım icin başlığı boyle attım ama bence insanın olduğu her yerde var.

Normal şartlarda hal hatır sorduğum, konuştuğum bir insanın arkasından konuşmanın ya da konuşulduğu bir yerde durmanın kotu bir şey olduğunu, karakterime dahi buyuk zararlar verdiğini fark ettim. Cunku ben birinin arkasından konuştuğumda o insana ihanet eder gibi hisseder ve yuzune baktığımda utanc duyardım. Ama şimdi neredeyse normalleşmeye başlayacak diye korkuyorum.

Mesela bu şehre geldiğim ilk zamanları hatırlıyorum. Kimseye herhangi bir saygısızlığım olmamış, kimsenin muhabbetini yapmamışım ama adını bilmediğim insanların bile ozel hayatımla ilgili varsayımda bulunduklarını duyuyorum. Ben biri hakkında hukum vermeye korkarken insanların bir hareketimle karakter analizimi yaptıklarını, arkamdan konuşup beni değersizleştirmeye calıştıklarını farkedince her şeyi olduğu gibi bıraktım. Cunku bu konuda cabalamanın beyhude olduğunu anladım.

Misal işyerine yeni biri geldi, birilerinin o kişi hakkında ileri geri konuşup ertesi gun canımlı cicimli muhabbete girdiğini, hicbir şey olmamış gibi davrandıklarını gorunce aynısını bana da yaptıklarını duşunuyorum. Ve gun icerisinde cok kez karşılaştığın bu insanları tespit edip muhabbeti kesmek mi yoksa hicbir şey olmamış gibi devam mı etmek gerek?