Arkadaslar merhaba ben cok zor durumdayim isin icinden cıkamiyorum. Biz 3.5 senelik evliyiz 2 yasindadiyabet hastasi oglum var ben esimin ailesiyle cok fazla sorunlar yasadim esim kesnlikle ailesine dur demedi bikackez cktim evden ama esimle sorunum yok diye etraf tekrardan gitmemi istedi , yasim kucuk oldugu icin bende suanki gibi dusunemedim vicdanim rhat birakmadi işte duzelir dedim geldim ustune dahada sorunlar yasadik o sira bebegimin tip1 diyabet.oldugunu ogrendik onun skntilariyla ugrastik. Ben bu surecte dahada yiprandim pskolojim cok bozuk cocuguma iyi bir annelik yapmak icin elimden geleni yapiyorum inanin ailem uzakta yalniz basimayim, esimin ailesi yakin ama ben onlar gelince geriliyorum eskiden yasadklarimizdan dolayi cekiniyorum nasil dvrancagimi sasiriyorum resmen mal gibi davraniyorum insan napcagini blemezmi ben bilemiyorum. Benim sizlerden yardim istedigim konu ben bosanmak istiyorum ama cocugum icin cesaret edemiyorum kendime bakiyorum mutsuzum gitmek istiyorum ogluma bakinca goze.alamiyorum oyle bi cıkmazdayimki kmselere derdimi anlatamiyorum bir omur boyle istemedigin sevmedigin insanlarin arasinda gecermi cocugum icin sadece bnu dusunuyorum. Esime cok sans tanidim cok agladm konustum onceleri sustu karsmda , ailemle konustim onlar yardmci olmak istediler esime gittim esimin arkadaslariyla konustum konussunlarda bi yardmlari olsun diye suan iyiiler herkes bana cnku cocugum hasta kmse sorun ckartamiyo bisey diyemiyo ama ben burda durmak istemiyorum. Napiyim arkadaslar cocugum icin oturmalimiyim bu evliligi surdurmelimiyim siz olsaniz ne yapardiniz bana bi akil verin. Gecenlerde babama bosanmak istedigimi esimi istemedigimi soyledim mtsuzum baba devam ettiremiyorum dedm babam altinda baska bseyler arar gibi konustu yani ben sadece suan babamin yine bni boyle bseyle suclamasndan korkuyorum vede insanlarin bana cocugu hastayken bu bosanmayi dusunuyo der diye.