Hikayemi daha onceki konumda gorebilirsiniz
Babamı 2008 de annemi ise 2018 de kaybettim. Annemle 4 sene kanser mucadelesi verdik bu surecte ben bir kere evlenip ayrıldım olmaması gereken yanlış bir evlilikti zaten. Tek istediğim herşeye sıfırdan başlamakti ama alkol ve yaş farkı yuzunden bitti. Annemin tedavisi icin yaşadığım şehire yakın olan bir ile taşınmıştık annemle 1.5 ay kadar bu evde yaşadık sonrasında vefat edince ben aynı ilde kaldım. Yanımda da annemin tedavisi sırasında tanıştığım eşim vardı
Ondan başka kimsem yoktu hic kimseyi tanımadığım bir ilde annemin vefatı acısıyla 5 ay gecirdim.Esimle oncelikle dini nikahımizi bir camide kiydik.
Annemle kaldığımız evi eşim tutmuştu zaten ev daha yeni tutulmuştu. Evdeki ise yarar birkac eşyayı bırakıp geri kalanını verdik
Bi mağazaya gidip koltuk takımı ve masa aldık ve birkac lazım olan mutfak malzemesi .. Nikah yapacaktık cunku eşimin ailesinden hicbir destek yoktu. Benim zaten ailem yoktu birde annemi yeni kaybetmiştim duğun istemedim
Kendi kendimize hazırlıklar yaptık evi tek başıma hazırladım temizligimi yaptım. Kendi kendimize davetiyeler bastirdik. Gelinlikcileri eşim ve ben gezdik. Damatlıgi birlikte sectik. Ben o donem calışmıyordum eşimde biriktirdiği parayı masraflara harcıyordu
Sonuc olarak minik bir yuva kurduk
Nikah gunum icin son hazırlıkları yaptik. Ben eşimle yasacagim evden cikacaktim. Cunku burada annemle kalmıştık kısa surede olsa kendi evim gibi oradan cıkmak istedim
Universiteyi birlikte okuduğum yakın bir arkadaşımı da cagirdim yanımda kız kardeşlik gorevini o ustlendi
Nikah gunu sabahtan kuafore gittik sonra dış cekimler oldu akşamustu geldi cattı ben evden cikacaktim. Eve geri donduk ama evde ne annem ne babam ne de benim tanıdığım biri vrdi. Ki zaten durumun boyle olacağı belliydi. Ben sadece belki beni bir yerlerden gorurler diye bu merasimin olmasını istedim. Eşimin ailesinden de kimse yoktu biraz erken gelseler ne olacaktı sanki ama gelmemişler. Esim ben ve birkac arkadasimiz oylece oturduk. evdeki sessizligi dinledim.Beni bu evden cikaracak kimse yoktu.Saat 5 te herkes toplanmaya başladı esimin tarfindan. Benimde icimde buyuk bir boşluk. Davul ve zurna geldi. Babamın ilk evliliğinden olan bir abimi de cagirmistim. Kapıdan beni o cıkardı. Sanki annem beni camdan izliyormuş gibi cama baktım son kez
Ne gelinlik ne altın ne para ne pul umrumdaydi
Tek derdim başını sokabilecegim bir yuva kurmaktı ve kimse yanımda olmadan bunu da başarmıştım..
Gecmişte hicbir şey kalmamış sanki hayat sifirlanmisti..