merhaba hanımlar,
kendi kendime duşunmek yerine birileriyle paylaşmak istedim. 4 bucuk yıl oldu evleneli ama bu yıllar nasıl gecti derseniz yılda 365 gun var biz ilk yıl 165 gun konuşmuşuzdur anca. evlendikten sonra kendini belli eden bi kusme huyu, a desem surat asar b desem 3 gun konuşmaz, ama sorsan kus değildir sadece susuyodur. zaten ikimizde butun gun işteyiz sadece akşam goruşuyoruz onda da konuşmadan gecen zamanlar. ben aileme anlatmadım hic kendi kendime ağlayarak geciriyorum gunleri. daha sonraları konuşarak biraz kusme huyundan uzaklaşmaya başladı en azından 2. yıl 250 gun falan konuşmuşuzdur. değişen saatleri olan bi işi var akşam 10 11 12 oyle geliyor ben her akşam evde tek başıma yemek yap utu yap camaşır bulaşık tv izle onun gelmesini bekliyorum. kapıdan giriyor ben ne yicem? bende iyiyim sağol deyip yemek koyuyorum onune benle konuşmuyor yemek yiyorum şuan diyo, yemek bitiyo meyve getiriyo kendine bi elinde kumanda birinde telefon, benle iletişim yok. naptın bugun diyorum iyi nolsun sen naptın. ben artık sıkıntıdan patlamışım zaten anlatıyorum bişeyler o sadece dinliyo yorum bile yok gozu zaten hep tvde. ben burdayım diyorum arada bi yuzume baksan. cumartesileri ben calışmıyorum o da oğlen işe gidiyor. diyorum ki haftaici zaten hic zaman gecirmiyoruz bari cumartesi oğlene kadar uyumasan biraz zaman gecirsek diyorum. 12de kalkıyor yarım saatte hazırlanıp cıkıyo evden. haftaici geceyarısına kadar tv izliyor ben kendim gidip yatıyorum. o hep koltukta uyuyup kalıyor gece gelirse geliyor. bide canı cinsellik isterse o zaman gelip yatıyor. adam akşam gelip yanımda ruh gibi oturuyo ilgi alaka sıfır. sonra gelip birlikte olmak istiyor bende o zaman cok kızdığım icin istemiyorum. bide buna trip atıyo o zaman anında arkasını donuyo bende diyorum sevişmeyeceksek sarılmana da gerek yok tabi sende haklısın diyorum. evde her işi kendi başıma yapıyorum giydiklerini cıkarıp bırakıyor meyve yiyip bırakıyor gece ertesi gun ben topluyorum yemekleri zaten ben toplayıp oyle yatıyorum. evde bulunan gorevli gibiyim yemeğini yap utusunu yap onune koy o sadece uyusun uyansın işe gitsin. birlite gecirdiğimiz tek gun pazar onda da daha evlendiğimiz gunden beri bir hafta olmazsa diğer hafta annesine gidiyoruz o da başka şehirde. cumartesi gece gidiyoruz orda kalıyoruz yani ayda 2 cumartesi evde uyuyoruz. biz yeni evliyiz bu kadar sık gitmesek biraz birbirimize zaman ayırsak diyodum benim sorumluluğum var gitmem lazım diyodu artık sesimi cıkarmıyorum. ama benim aileme gidilecekse, ben seni bırakayım bi şuraya gidip geleyim falan diye bahaneler. kahvaltıya gidiyoruz mesela annemlere. kahvaltıdan kalkıyoruz biz mutfağı topluyoruz iceri giriyoruz hadi gidelim diyo hemen ama ben orda butun haftasonumu geciriyorum gidince. mesela 2 hafta once evi su bastı mutfak giderinden taşmış bunu kendi başıma temizledim. ben hastayım deyip gelip yattı evde butun pisliği kendim temizledim buzdolabına varana kadar kendim cekip ittim. adamdan herşeyi dileniyorum konuş aşkım op aşkım sev aşkım yardım et aşkım. artık iyice yoruldum. gecen gun iş arkadaşım dedi cok mutsuzsun seni kac yıldır tanıyorum eskiden boyle değildin sen diye. bende şaşırdım demekki insanlar da goruyor diye. sonra kardeşime sordum ben nasıl gorunuyorum karşıdan bakınca diye. dokunsan ağlayacak gibisin icinde bişeyler yaşıyosun 40 yaşında gibisin falan dedi. işte konu boyle uzar gider. ben yine arada olaylardan bahsederim ama şuan yine konuşmadığımız bi donemdeyiz. defalarca biz yapamıyoruz ayrılalım dedi ben hep konuştum yumuşattım ama bunu bir kez daha soylersen o zaman sana tamam dicem bunu bil dedim. şimdilik susuyor bakalım ne olacak. 5 yılda 10 yaş yaşlandım. benim sacımın boyuna bile o karar veriyor ama ben ondan birşeyler istediğimde kavga cıkıyor.