25 yasindayim anne baba ayri.annem oldum olasi sorunlu bi kadindi babamda sorumsuz.15 yasindayken annem bi baskasina gitti evlenmek icin.tabi bide kardesim var 4 yas kucuk benden.o zamana kadarda hep bi problem ailede annemin baskalariyla konustigunu gorustugunu anlardim ama sesimi cikaramazdim.neyse gitti annem ve bizi aramadi sormadi kendi kendime okudum buyudum meslegimi elime aldim ve karsima esim cikti cok sukur.kendi kendime dugun yaptim.sagolsun esim yapti daha dogrusu.bu sirada tabi kardesim okuyor eskiden tek ben sonrasindada esimle ben okuttuk evlendrdik herseyini yapmaya calistik 4 4 luk degildr belki ama elimden gelenin fazlasiydi.su anda annem barismak istyor benimle.kardesimin cocugu oldugunda onu gormeye gitti etti kardesim yoktu orada yani o da yakinlasma taraftari degil.annem evli ve baska cocugu yok.ilk gttigndede zerre pismanlik duymamisti bizi hic arayip sormadi .simdi sorum şu siz olsaniz naparsiniz yasanilan kotu bi cocukluga genclige boynu bukukluge ragmen barisirmisinz..bu arada konusmuyoruz ama hep derim basina bisey gelirse kapim acik mesela esiyle bi problem yasamis teyzemden para yollamistim ama gorusmedim konusmadim hicbisekilde..yorumlarinizi bekliyorum..hakkinizi helal edin