Bugun eşimin bir arkadaşı ve eşiyle birlikte dışarı cıktık. Eşlerimiz samimi ama bizim daha birkac kez goruşme fırsatımız oldu. Bu goruşmeler esnasında ki gozlemlerim ve kadının eşiyle alakalı anlattıkları beni bunalımlardan bunalımlara surukledi resmen.

Ben okulu bitirir bitirmez atandım ve hemen (severek)evlendim. Sonrasında işimden ihrac oldum. Yılların emeği hic oldu gitti. O arkadaş okumamış eşinin iyi bir işi ve cok iyi imkanları var. Tabiri caizse bir eli yağda bir eli balda

Benim eşim ailem her daim maddi manevi destek olmasına rağmen asla aileme karşı yuzu gulmez. Ne zaman ailem gelse başı ağrıyor halsiz yorgun. Surat beş karış. Kendi ailesi de ne yaparsa yapsın hep en kıymetli.

Benim eşim asla misafir sevmiyor. Akraba arkadaş... vs kimi evime davet edecek olsam hep huzursuzluk cıkarıyor. Gelmelerine musade etmiyor. Gelince bir şekilde beni ve gelen misafiri huzursuz ediyor.

Alıp satacağım her şeyi gereksiz goruyor. Gelen her faturadan sonra arıza cıkarıyor. Surekli sana şoyle yapacağım şuraya gotureceğim neler yapacağım... vs anlatıyor. Zamanı geldi mi cok mu gerekli bunlar yani diyor. Oğlumu birkac saat anneannesine emanet edip dinlenmek istesem sen ne bicim annesin bi cocuğa bakamıyorsun o sana muhtac falan diye anneliğime surekli laf ediyor. Evle alakalı bir işten yakınsam ama ben sana dedim cocukla evini eşini ihmal etmeden hepsini birlikte yurutebilecek misin diye saatlerce konuşuyor. Sonra okuduğum kitaba izlediğim diziye giydiğim kıyafete...her şeye karışıyor. Bunun gibi olumsuz bir cok şey sayabilirim ama daha fazla uzatmak istemiyorum.

Bir de bugun o arkadaşın eşine baktım. Bu dorduncu kez buluşmamız ucu dışarda oldu. Ucunde de oğlunu babaannesine bırakmıştı ve eşi surekli ‘bizim hanım oğlana cok duşkun aklı hep onda, onsuz boğazından da zor gecer ’ gibi surekli kadının evladına duşkunluğunden bahsetti. Ben o ara ağlayan oğlumu susturmaya calışırken bir yandan da bir şeyler yemeye calışıyordum. Sonra kadın ‘Allah razı olsun eşimde ailesi de beni bir gun uzmediler, bir dediğimi iki etmediler diyor. Gece 2 de olsa bir şey canım istese 2 saatlik yol olsun gider alır getirir diyor. Sadece beni değil ailemi de el ustunde tutar diyor. Yani benim eşimin tam zıttı

Sonra cocuklardan bahsediyoruz. Oğlum gece 12 de bir yatar sabah 12 ye kadar uyur diyor. Benim oğlumda gece 2lere kadar ağlar maksimum sabah 8 de uyanır( 2 saatte bir uyanarak o da)

Sonra tum bu konuşmalar ustune evlilik cok guzel bir şey Hele evlat sahibi olmak o hic anlatılmaz değil mi diyor? Oğlum nasıl olursa olsun bir kez uff demedim şukurler olsun deyor. Ben de sessizce dinliyorum ve kendi kendime soruyorum...

Sahi gercekten evlilik cok guzel miydi? Evlat nasıl olursa olsun anne asla şikayet etmez miydi? Ben iyi bir anne değil miydim? Şimdi ben bu kadını kıskanıyor muydum? Acaba ben ne zaman bu kadar zavallı bir kadın olmuştum.