Aslında kısa bir suredir birisine karşı bişeyler hissediyorum. 5-6 aydır Aşk mı hoşlantı mı bilmiyorum. Karşılık alamadım, aslında haberi yok ama belli etmeye calıştım bir kac kere Baktım, ders notu isteme bahanesiyle mesaj attım. Anlamış olmalı. Daha fazla bişey yapmayı duşunmuyorum bu saatten sonra olacağını da duşunmuyorum. Fakat duygularım hala bitmiş değil, zaten bitirmeye de calışmıyorum. Oyle her gun acı cektiğim, olup bittiğim bir aşk değil zaten. Sadece onu gormek bile mutlu ediyor beni. Kac gundur onu gormek istiyorum, ozluyorum. Sadece gormek istiyorum başka bişey değil. Gidip soylesem ve reddedilsem direk vazgecerim, unutur giderim. Ama soylemek istemiyorum cunku oyle bir durumda kalırsam onu sevemem, ve o zaman kotu bitmiş olur. Zamanı gelince zaten unuturum. Cok acı cekmesemde, herkes zaten olcak olsa olurmuş, boşver senin karşına seni seven cıkar, o seni hak etmiyor vs dediği zaman sinir oluyorum. Bu hissettiklerim bana zarar vermiyor ki, ben onu sevmeyi seviyorum. Belki bu soylediklerim cok duygusal olacak ama oyle de biri değilim hic ve boyle gorulduğu kadar duygusal yaşamıyorum bu durumu. Ben onun iyiliğini istiyorum, cunku iyi birisi olduğunu biliyorum. Onun da benim gibi kimseyi kıramadığını ne kadar mutevazi, kibar olduğunu biliyorum. Bu yuzden belki de seviyorum, iyiliğini istiyorum. Bir dersten gecemediği zaman, bir şeyi yolunda, ya da sınavda bir şey yapmadığını gorduğum zaman uzuluyorum.
Bunda ne var ki, bu kadar ayıp bir şey mi bu? Ki arkadaşlarıma da onu anlatıp bunaltmıyorum. Ama illa ki konu acılıyor ve acıldığı zaman bırak onu vs vs gibi şeyler duymaya sinir oluyorum. Biraz once bir erkek arkadaşıma anlattım. Ki o sordu baya ısrar etti, o yuzden anlattım ve soylediği şey : o zaten anlamıştır. Şu saatten sonra da bir adım atsa amacı farklı olur vs dedi. Tamam sağolsun ama ben yorumunu sormadım, ki oyle bir insan olsa bunu yapabilirdi daha once. Ve zaten oyle birisi olmadığını bildiğim icin bu kadar seviyorum.
Bu yuzden biraz ic dokmek icin biraz da sizden fikir almak icin soruyorum.
Ayıp mı gercekten, karşılıksız sevmek? Gurursuzluk mu*?
Artık kendime bile kızıyorum, utanıyorum hala onu sevdiğim icin, bu soylenenlerden dolayı