Merhaba kızlar oyle bir bunalımdayım ki icimi sizlere acmak istedim. 2 bucuk yıllık evliyim cocuğum yok. Eşimle kendimiz tanışarak evlendik ben onun karakterini sevdim aşık olmadım. Evlendikten sonra işler sarpa sardı iki yılım vajinusmus ile gecti fakat ne işkenceli iki yıldı o kavgalar kufurler beddular. Sonra sorun gecti duzeldik sandık.

Fakat benim eşim en basından beri cok zor bi İnsan. Ben 25 o 30 yasında. Ben deli dolu eğlenceli ask dolu bir insanım. Ama o hayatta her şeyi kendine yuk eden kafasına takan bunalım dolu bi insan. Hep her seyde karamsar bi insan. Kendince kuralları var mesela haftada bi kez disarı cıkabiliriz o da sadece Cumartesi gunu bu asla değişmez hele başka gune bi plan koy aboooo susturamazsın suratını cekersin.

Ve cok uşengec ilişkide bile uşeniyor bi anda başlayan sevişmelerimiz Yok hic mesela yarın şey yapalım canım cekiyor diyor. Cocuk cok istiyor ama ilişki gumlerinde yorgunsa yarın yaparız diyor. Bi yere gitmek istesem uzak diye asla gitmek istemez benimle disarıya tek cıkmayı sevmez hep birilerini de almak ister. Hep gelecek kaygısı taşır plansız yasayamaz asla para biriktirmesi lazım cunku yoksa olur.

Bugun annemlerden akşam on bucukta eve geldik afedersiniz cok doluyum ve ona sarıldım ustunu cıkarıyordu bana karşılık vermedi put gibi durdu sarılsana dedikten sonra sarıldı seni istiyorum dedim ve bana yarın olsun yaaa dedi ben bunlardan cok sıkıldım.

Oturdum sorunları konuşalım dedim. Uşengecliğni hayata karşı katı tabu ben kurallarını sevmediğimi cok yorulduğumu anlattım. Bana bitsin ya bitsin ben de yoruldum gerizekalı aptal ben de senden sıkıldım biz birbirimize gore değil işiz ben seni hic mutlu edemedim dedi ne bitirmesi hatalarını duzeltmeyi duşun dedim duzeltmene ben senin istediğin gibi biri olamam dedi. Sonra ben de bu gece benim icimde bittiğini ilişkisinin bitmesine gerek olmadığını soyledim. Sonra gelmiş yılışıyor git Yanımdan dedm laf sayarak hakaret ederek gitti yatagına oyle caresiz oyle yorgun oyle yaşlanmış hissediyorum ki bana akıl verin yalvarırım