Simdi biriyle birkac aydır sevgiliydim . Aslında karakterlerimiz cok benzer değildi ve daha cok birbirimize uyum sağlamaya calışıyor gibiydik . O bu konudan şikayetci değil gibi duruyordu ama ben strese giriyordum. Sanki zorlama ilerliyor gibi geliyordu. Ona aşık değildim ama seviyordum , saygı duyuyordum ve bana da ters hicbir şey yapmadı. Ne beni değiştirmeye calıştı ne birseylere zorladı , guven verdi , beni olduğum gibi kabul etti. Ama en onun yanında baya odun gibiydim huy olarak. Belki de o kadar sevmedim diyorum , sadece yurutmeye calışıyorum sanırım dedim ve ayrıldım . Ama onda aradığım bircok şey mevcuttu , ben de onu değiştirmeye calışmadım cunku olduğu halini seviyordum .

Şu an acaba ilerde pişman olur muyum , belki cok cok sonra başkalarında onu arar mıyım diye duşundum. Bu duşunceler beni mahvediyor. Siz bir yol gosterin lutfen.