[Merhaba arkadaslar.

Ne zamandir takip ettigim bu foruma ilk defa yaziyorum. Benim bir derdim var arkadaslar. Kimselerle konusamiyorum cunku burada Amerika'da cok yanlizim. Ne ailem ne arkadaslarim ne de bir Turk var cevremde. Amerika'ya 10 ay once asik oldugum insanla evlenerek geldim. Herkes gibi ben de buyuk hayallerle girdim bu yola. Ailemi geride birakarak sirf ona olan sevgimle kostum geldim. Ama daha ilk ay basladi problemler. Esim cok cabuk sinirleniyor. ve cok cabuk sonuyor. Ben de cok hassas kirilgan bir insanim. Elestirilere acigim ama karsimdaki insanin tarzina cok onem veririm. Esim birseyden rahatsiz oldugunda cok elestirel bir tavir takiniyor. Alttan aldikca tukendigimi hissediyorum. Moralimi, nesemi, canliligimi yitirdigimde rol yapmak daha cok zoruma gidiyor. Artik ne kadar uzulsem bile onun karsisinda aglayamiyorum. Cunku bana " Gozyaslarini degersizlestirme, sen herseye aglarsan is hayatinda nasil basarili olacaksin" dedi. Bana soyledigi hersey beynime kaziniyor, unutamiyorum ama o unutup yine hersey normalmis gibi davranabiliyor.

Universite mezunu olmama ragman suanda calisma iznim olmadigi icin para kazanamiyorum. Esim bir tartisma aninda bana " Bana maddi manevi ne verdin? dedi. O anki sinirle dedigini dusunup unutmak istedim bu cumleyi. Ama ezildigmi hissediyorum arkadaslar. Cozum bulmak istiyorum. Iletisim kitaplari okuyorum acaba nerde yanlis yapiyorum anlamak icin. 7 aylik evliyken esimin gece ben uyurken porno sitelere girdigini farkettim. Baslarda soylemek istemedim. Hernekadar bir kadin icin zor birsey olsa da onu utandirmak istemedim ama ister istemez davramislarima yansidi. Esklisi kadar sempatik olamiyordum ona karsi. Cunku cinsel hayatimiz farkedilir derecede sogudu. Ne zaman ona yakinlasmaya calissam "uykum var" demeye basladi. Bu sadece 1 kere olmadi.Bir kadin icin reddedilmek sanirim daha incitici oluyor. Kafaya taktim. Surekli aynaya bakar oldum. Kendimde bir kusur aramaya basladim. Ama 27 yasinda, bir icim su olmasam da guzel sayilabilecek bir kizim. Ustelilk surekli olarak spora gidip vucudumu da korumaya calisiyorum. Evde kendime hep bakiyorum. Yani kisacasi elimden geleni yapmaya calisiyorum arkadaslar. Sizce ben nerde yanlis yapiyorum? Bu aksam yemek yapmayi dusunmuyorum. Esimle yemege cikmak, onunla butun sorunlarimizi konusmak istiyorum. Eger dogru cumleleri kurabilirsem. Birbirimizle tartismadan konusabilirsek. Bana tavsiyeleriniz olursa cok sevinirim. Cunku paylasabilecegim kimsem yok suan.