Merhaba bayanlar... bugun universiteden cok samimi bir arkadaşım geldi şehir dışından iki evladı var ama işleri dolayısıyla getirmemiş... gezdik tozduk sohbet ettik ve ben sohbetten sonra cok uzuldum... hayat bazı insanlara iyi şeyler sunmuyor maalesef...

universiteden beri hic bana anlatmadığı daha doğrusu sakladığı şeyleri anlattı paylaştı ve ben cok uzuldum o zamanlar anlatmış olsaydı belki yardımımız dokunurdu... zaman geri gelmez ve değiştiremeyeceğimiz onca şey var artık...

şimdi ben bu arkadaşıma nasıl yardımcı olup hislerini kontrol etmesini depresif halden cıkmasını sağlayabilirim..

konu şu unide okurken bir erkek arkadaşı vardı dışardan bakıldığında denk olmayan bir ciftti ama samimi olmamıza rağmen onunla cok fazla şeyler yaşadığını cok fena gizlemiş benden... neyse uni bittikten sonraki bir sene icinde ayrıldılar iki sene gecmeden uzerinden şimdiki eşiyle bir ay icinde isteme nişan tarzı şeyler yaptı bir kac ay icindede evlendi... 5 sene sonra ikizleri oldu...

şimdi asıl bomba olaylar geliyor aslında arkadaşım sevgilisiden aileler baskısıyla ayrılmış... babasından fiziksel ve psikolojik şiddet gormuş eğer o cocukla devam edersen seni silerim demiş... oğlanın ailesi arkadaşıma ayrılması icin ev ve araba teklif etmiş tabi kabul etmemiş sevgilisini cağırmış gel ailemi ikna edelim diye yok şimdi olmaz demiş sevgilisi ve askerlik var işim yok gibi sebeplerle gelmek istememiş belki oda sorun yaşıyordu bilmiyorum diyor...ama gelmemiş ve konuşamadan aralarındaki ilişki bitmiş...burdada sakladığı şeyler vardı sanki hala... biz gorunurde bitti sanıyorduk... bu evliliğide formaliteden yapmış sırf ailesi uzerindeki baskıyı kaldırsın diye hakikaten buna inandım cunku 5 sene cocuk olmuyordu guyai ve pat diye ikizler oldu cunku eşiyle ilk defa yakınlaşmışlar ve bu cocuk olayı unideki sevgilinin evlilik zamanı ile cakışıyor yani anlattıkları doğru... beni sevmekten vazgectiği icin artık boş hayaller kurmama gerek yoktu dedi

e eşin bu durumu nasıl kabul etti dedim ordada bir aşk acısı cıktı ortaya... aramızda aşk yok ama sımsıkı bir bağ var diyor cunku birbirlerinin yaralarını 5 yıl boyunca sarmışlar cok şahane bir hayat oluştrmuşlar kendilerine.. etraflarındaki herkese inat birbirlerinin sırdaşı olmuşlar.... sorun şuki gonlume bu yuk ağır geliyor dedi eşime aşık değilim seviyorum diyor... eski sevgilisine ise aşık ve unutamamanın acısını yaşıyor 12 yılı gecti mezuniyetimiz bunca yıl yaşanan onca şey icine attığı herşey arkadaşımı mahvetmiş o sımsıcak canlı kız yok sakin biri gelmiş yerine.... bunca yaşanan şey sizce arkadaşımı nasıl etkiler intihar eğilimi gosterirmi... bazen cok yorlduğunu ifade etti mutlu gorunmekten yıldığını soyledi... evlatlarım olmasa duşunmek bile istrniyorum diyor anlatırken cok ağladı... sevgilisi ile konuşamadan ayrılışı ailelerin hareketleri ve eski sevgilisi ile bu konular uzerine hic konuşamaması icinde kalmış ve atamıyorum diyor.... uzulduğumu hisseden eşime rol yapmaktan kendimi kotu hiasediyorum diyor... psikolojik desteğe ihtiyacı var sanki ben kprktum acıkcası... eşi biliyormuş konuyu acaba eşine anlatsammı dikkatlimi olsa... yada ne bileyim hic karışmasammı bir anlık bir boşalma isteği ile anlatınca ben mi cok abarttım...