Bu 2. uyeliğim rahatca dertleşebilmek adına ilk uyeliğimden acmadım, derdim sorunum ablam, bir yıl icinde evleniyorum, 1 yıl oncesinden de evlenebilirdim bekledim biraz belki ablam evlenir diye ne yazık ki olmadı.Eğitimli meslek sahibi, cok eğlenceli, guzel, becerikli ve iyi kalpli ama kısmeti kapalı bir insan adı ver deseniz onunki olur.

Cevresindeki herkes evlendi, kendisi hala guzel olsa da artık 20 lerindeki kadar guzel olmadığının bilincinde surekli dile getiriyor, 36 yaşında şu an, giderek kendinden vazgeciyor, sinirli, gecimsiz bir insana donuşuyor, aslında oyle olmadığını biliyorum ama hayata gec kalmış olmanın verdiği hisle cok fazla bunalımda.
Birisini bulmak gibi hicbir cabası yok yanlış anlaşılmasın, ama iyi biri cıksa kesin evlenir, aksini iddia etse de. Biliyorum guclu gorunmeye calışıyor cok uzulduğunu farkediyorum, elimden de birşey gelmiyor, anneme kalsa hic sorun yok, neden bilmiyorum. Zamanında cok kişiyi reddetti, herkes cok beğenirdi, ama giden zaman geri gelmiyor işte.

Ben gidince tamamen icine kapanmasından korkuyorum, şu an bile bana kızgın olduğunu biliyorum evleniyorum diye asla soylemese de.
Cok doldum, cok ağladım,elimden bir şey gelmiyor, kendisiyle de acıkca konuşamıyorum bu durumu yanlış anlar diye. Evlenince başı goğe ermiyor belki insanın ama en azından hayatı bir yerinden yakalayıp devam ediyor insan işte. Tek başına mı gececek hayatı.İnsanların acımasızlığı da cok uzuyor beni. Laf sokuyorlar bazen anlamamazlıktan geliyor bazen cevabını veriyor ama uzulduğu gerceğini değiştirmiyor.