4.5 yıllık evliyim ve şuan 34 haftalık hamişim. Hicbir sebep yokken bebeğimiz olmuyordu. Ama stres coğalmasın diye bu durumu; ailelerin yanında dahi dillendirmedik. Eşimle tam tup bebek aşılama vs duşunsek mi artık derken; tedavisiz kendiliğinden oldu.
Meseleye gelirsek;
Annem ve ben, ablamla 9 aydır kusuz.
Mevzu biraz derin.
Sadece babam telefonda ayda 1 kez konuşup goruşuyordu. Dun babam; annemle ikimizi ikna etti; arayı daha fazla acmayalım gelsin ozur dileyecekmiş goruşelim diye. Uzulmesini istemedik tamam dedik. Neyse dun babam cağırmış, iki yeğenimle birlikte annemlere geldi, bende gittim. Hicbirşey yokmuş gibi akşama kadar oturduk, oradan buradan sohbet ettik, yemek yedik filan. Yeğenlerimi sevdim daha cok. Haliyle ne de olsa bir soğukluk vardı. Cok zor oldu yani..
Hamile halimi de ilk kez gordu..
Asıl canımı sıkan olaya gelirsek; oturma odasında başbaşa kaldığımızda; "kendiliğinden mi oldu" diye sordu. Anlamadım dedim gercekten anlamamıştım da. "Bebek diyorum kendiliğinden mi yoksa tedaviyle mi oldu" diye sordu; kendiliğinden dedim. Hımm dedi.
Cok canım sıkıldı sorduğu bu soruya. 8.5 aylık hamileyim ve bana bu soruyu soran ilk ve tek kişi !!
Ustelik 9 aydır da goruşmuyoruz. Neredeyse doğuracağım. Bu sorunun ne gereği ne mantığı var, merak edilecek birşeyde değil.....
Hatta ozel bir konu..
Ben mi cok art niyetli ya da hassas duşunuyorum?
Cok canım sıkıldı sorduğu bu soruya..
Abartıyor muyum sizce? Eşim abartmadığımı soyluyor. Pişman oldum annemlere gidip goruştuğume. Şimdi hastaneye ve eve doğumuma da gelecek..
Guncelleme 6.sayfada. Neden kustuğumuzu anlattım.