İyi geceler arkadaşlar
Nerden başlasam bilemiyorum. Konu biraz uzun kusura bakmayın.

3 yıldır evliyim ama artık icimde bişeyler bitti sanırım. Cok severek ve isteyerek evlendim. 3 yılda butun sevgimi ilgimi iyi niyetimi herşeyimi bitirdi. Evlilik denince artık aklıma mutsuzluk sorun sıkıntı ve gereksiz sorumluluk geliyor. Cok mutlu olan vardır illaki ama benim icin karşılığı bu artık evliliğin. Cocuğum yok cok istemiştim ama şimdi iyiki olmamış diyorum.

Kendinden başka hic bişeyi beğenmeyen bu adama bir turlu kendimi beğendiremedim. Ne yaptığım iş ne ev duzenim ne guzelliğim ne yemeğim.. Herşeyi ben duşunmekten ben idare etmekten o kadar yoruldum ki. Yardımı dokunmaz ruhuma dokunmaz surekli eleştiren giydiğim kıyafete bile laf eden beğenmeyen bir adam. Ailesi de kendide kibirli insanlar. Daha bir kimseden sevgiyle bahsettiklerini duymadım. Hep beklenti icinde olan hep ver diyen insanlar. Ben kendi aileme boyle saygı duyulduğunu gormedim. Babam mide kanseri oldu. Ufak bir ameliyat masrafını karşıladık kırk dereden su getirdi. Bu arada calışıyorum sağlıkcıyım. Ameliyatına gidip ilgilenmemi bile problem yaptı. Hastane işlerini tabiki ben yapacaktım. Anlamadı. Kendi aileme gidip gelmeme goruşmeme karşı zaten uzaktayız gittiğimiz zamanda kendi ailesinde kalırız bizede oyle bir uğrarız. Memlekete gider kavga etmeden gelmeyiz. Ailemi gittiğimde goremem gelmelerini istemez telefonla konuştuğumda bile laf eder. Hasta babamın başında bekledim diye babamın arayıp teşekkur etmesini bekledi. Gecmiş olsun diye 1 hafta sonra aradı. İdare et et nereye kadar. Bu evlilikten bir şey olmaz tek başıma itekleye itekleye gidiyor. Belki kızacaksınız ama bazen cebimde 1 lirasız geziyorum. Maaş aldığım gun eft yaparım beyimiz oradan harclık verir cocuk gibi. Genel problemler bu şekilde. Kendimi evde bir eşya gibi kullanılan bir varlık gibi hissediyorum.

Son olayda patlak verdim artık. 14 şubat doğum gunum ve her doğum gunumde olduğu gibi tabiki bir surprizi yoktu. İhtiyacım olan telefon almış bana 2 hafta once verdi hediyen diye. Calışırken de iş yeri arkadaşlarımın aklıyla bir pasta getirdi. Ve ben her 14 şubatta olduğu gibi ağlaya ağlaya kendi doğum gunu masamı hazırladım. Hic mi ince duşunce olmaz bir insanda onu da gectim bu kadar problem varken sorumluluğunda olan ve 1.5 yıldır ertelediği yapması gereken bişey vardı. Bende o gun yapar diye bekledim tabiki yapmadı. İcimde ona ait hic bişey kalmadı artık hissedemiyorum. Yuzune gulmek gelmiyor icimden yatağına girmek ne bileyim bu evlilik toparlanır mı bilemiyorum. Bu evlilik bitmeli mi şiddet yok aldatma yok ama bunlar da sebep mi sizce