Ne yana baksam aynı yuzler...

Kızlar insanlardan cok sıkıldım. Artık bana herkes tek tip gibi gelmeye başladı. İyi bir şeyin olur fesatlanırlar, eksiğini gorur eziklemeye calışırlar. Kusur bulmak icin didik didik didiklerler. Bir derdini anlatırsın koz yaparlar, guzel bir anını anlatırsın hava atıyor diye kompleks yaparlar. Yaptıkları iyiliği de başına kakarlar.

Diyebilirsiniz sen farklı mısın diye? Evet ben de nefis taşıyorum bu duygular bende de oluşuyor. Ama bunlara teslim olmamaya calışıyorum. Kendimi sakınmaya kontrol etmeye calışıyor, hata yaparsam dertleniyorum.

Ama cevremdekiler iclerindeki kotuluğu kabullenmiş ve buna teslim olmakta hic de sakınca gormuyorlar.

Genelleme yapmak istemiyorum. kotuluk yonune teslim olmamaya calışanları tenzih ederim. Mutlaka temiz kalmaya calışanlar da vardır.

Dedikoducu, fesat, milleti gozetleyen, aşağı duştukce sevinen, yukarı cıktıkca fesatlanan bir tip olmak istemiyorum. Onlara benzemek istemiyorum.

Tanrım temiz kalmak istiyorum.

Bunun tek yolu yalnızlık mıdır? Cunku insan insana bulaşıyor bir şekilde.