Allah bozmasın hayatımın her alanı şu an cok iyi, ne bileyim, aile, sosyallik, aşk, arkadaşlık, eğitim, kariyer, sağlık. Her şeyi de yapmaya, elde etmeye gucum var şu an. (tahtaya vuruyorum)
Daha ne ister insan.
Boyle her şey yolunda gidince beynim durup durup element uyduruyor
Gecen oturdum resmen takacak bir şey bulamadım. Şimdi kızacaksınız ama eminim beni anlayanlar da cıkacaktır, durduk yere huzurumu bozuyorum cunku, insanlar var ne guzel aa her şey yolunda deyip huzurun tadını cıkartıyorlar, ben neden boyle olamıyorum. Veya nasıl oyle olabilirim?
Ya ne olumsuzluklar icinde ben mutlu olmayı başardım zamanında, şimdi niye durup durup şunu da şoyle yapsam, bu da boyle mi olsa deyip ufak butun detayları duşunuyorum, sonra tabii moralim bozuluyor her şey mukemmel değil sonucta ama ben kontrol etmek istiyorum galiba her şeyi
Bir de surekli gelecekte mutlu olur muyum, bu işte devam etsem mutlu olur muyum yoksa doktora mı yapsam vb gelecekteki mutluluğu duşunurken bugunku kacıyor
Galiba alışmışım ben hep keder, olumsuzluk, acı cekme, ağlama bunları yaşamaya. İnanın zamanında oyle cok ağladım uzuldum ki artık ağlayamıyorum bile, gozlerim kurumuş resmen, doktora gitiğimde oğrendim (bilmiyorum ağlamakla ilgisi var mı ama)
Neyse bu da boyle bir ic dokmedir umarım beni anlayan da olur, varoluşsal krizler mi yaşıyorum anlamadım
Ps. Acaba yeni progesteron haplarına başladım ondan mı oldu ya
