Kardeşler olarak annemize karşı hep ofke doluyduk. Fakat maalesef ki annemi o hale getiren iki kadın olduğunu yaşımız ilerledikce farkettik. Annemin ayarını bozan iki kadın: Anneannem ve babannem...

Annemde torun sahibi bir kadın artık. Anneannem ve babannem hayatları boyunca cile cekmemiş, istedikleri gibi yaşayıp 90 yaşını deviren, genclere taş cıkartan bir sağlığa ve akla sahip iki kadın.

Yani annemin omrunu yiyerek omurlerine omur kattılar. Onlara karşı o kadar ofkeliyim ki. Cunku annem onlar memnun olsun diye hep bizi ikinci plana attı. Kucukken annemin gulduğunu hatırlamıyorum. Zaten anneannem olacak kadın annemi cok kucuk yaşta evlendirmiş. Okumaya cok meyilli, cok zeki bir kadın annem. Sonra tabi acıktan okudu okulları ve bitirdi şukur.

Anneannem yengem ve dayımlar icin annemi ezdi. Onların işi icin annemi harcadı. Babaannem ise klasik kv. Hic kimse icin bir bardak su bile vermemiş. Kendinden başka kimseyi duşunmemiş, evlatlarına ayran icirmiş bir kadın. ( Nasıl hayattalar merak ediyorum.)

Evlatları haklarını helal etmiyor o kadar.

Ve ben bu iki kadına cok ofke duyuyorum. Şuanda ise hala eski zulumler devam. Ben uzaktayım. Anneme de yardım edemiyorum. Cok canım sıkkın...

Hepimizi de gomerler. O kadar sağlıklılar . İnanın abartısız. Hic bir hastalıkları yok. Annemin ise her yanı nodul. Romatizma ve her uzulduğunde nukseden yaraları var. Farkındayım cok karışık yazdım. Ama gercekten artık tahammulumuz kalmadı. Sadece anneme acıyorum. Yalniz...Tek başına. Evlere şenlik iki kadınla... Azrailden bile sıyrılan iki kadınla.