Gunaydın sevgili kadınlar,
Uzun zamandır dışarıdan takip eden birisiyim, surekli yorumları okurum cok nadir de olsa yorum yazarım.

Gun olur devran doner bizim de buraya yazmamız gereken bir konu olmuş olur. Benim akıl almak istediğim konu sizlerden şu;
Evin tek kızım 2 tane erkek kardeşim var benden kucukler. 6.5 ay once severek evlendim, evliliğimde sorun yok cok şukur ki, eşimi seviyorum.

Sorun annem... Evlendiğimden beri her şeyime mudahale etmeye ve kendi istediği gibi olsun istiyor. Bende yapı itibariyle cok sabırlı bir insan değilimdir (bazen patlamalarım oluyor). Yani anlatmak istediğim annem cok cabuk kırılan, ağlayan ve olaylarda hep kendini haklı cıkaran bir kadın. Ne olursa olsun ağlar, hep beni suclar ve her şeye kendi nasıl istiyorsa oyle olsun ister. Kırmak istemiyorum ama artık evlendim ve kendi duzenim, kendi hayatım, bir eşim ve farklı sorumluluklarım var. Anlatamıyorum ya da anlamak istemiyor. Cok yoruldum ve inanın şuan kendimi anlatamadım bile. Cocuk gibi onu idare etmek, surekli alttan almak beni cok bunalttı. Zaten 6 gun calışıyorum, yoğun bir işim var, gec cıkıyorum. Evin yemeği, temizliği derken aylar nasıl geciyor anlamıyorum. Bide boyle olunca inanın gunlerce yataktan cıkmak istemiyorum.

Siz benim yerimde olsanız nasıl bir yol izlersiniz?

Bu arada yakın oturuyoruz ama ona rağmen hem annemle hem de kv ile haftada 1 kez goruşuyorum. Annemi her gun arıyorum fakat bu aramalarda da takılacak bir şey surekli buluyor artık aramamayı duşunuyorum.

Okuyan herkese teşekkurler, yorumlarınızı bekliyorum.