Merhaba arkadaşlar ,şimdiye kadar tum konularimda yardımcı oldunuz teşekkur ediyorum .
Gecen gun gecmeyen baş agrilarim icin doktora gittim fiziksel birşey yok stres kaynaklı olabileceği icin psikiyatr yonlendirildi kısaca sordu ve bahsettim sadece dedi ki sadece bir tavsiye neredeyse iki katın yaşındayım haklısın evet ama bugunden itibaren affedip bırakmayı dene kısaca beynine format at ..kendin icin ...

Ailemle ,eşimin ailesiyle sorunlar yaşadım bunlardan eşimi de sucluyorum .Yıllardır sınavlara girip durmaktan ve sonucun başarısızlık olmasından kendimi sucluyorum .Calışırken bana izin vermediği icin ,doğru duzgun uyumadigi icin o masum cocuğumu bile sucluyorum ve yoruldum .
Herşeyi ,herkesi,kendimi olduğu gibi kabul Edip sıfırdan başlamaya calissam kendime ,yaşadığım kırgınlıklara cok mu haksızlık ederim acaba ?

Bu nefret ,kin ,kırgınlık beni artık yoruyor vucudumda tepki veriyor artık bir kez de olsa herkesle tek tek yuzleşip hesaplasip son bir kez şans verip hayata tekrar bir sayfa acmak cok mu zor olur ,ya da cok mu sacma ??

Mesela cekirdek ailemi ,eşimi ,evimi daha cok sahiplenirim belki yada ailemin o tepkilerini affederek kendime hayatı zorksstirmam yada eşimin ailesi icin evet yaptılar ama ozur dilediler Allah'ından bulsun diye uzaktan bir yabancı gibi duşunsem rahatlar miyim artık ...

Yada sacmalıyor muyum ??geren yok mu sıfırdan başlamaya ...