Her şeyden sıkıldım. İşten insanlardan yaşadığım yerden. Kendimi mutlu hissetmiyorum. Sadece zamanı oldurmeye calışıyorum. İnsanları cok umursamaz buluyorum. Burda hic arkadaşım yok edindiğim arkadaşlarla da iletişimi kestim sadece eski arkadaşlarımla telefonda goruşuyorum. Onlar bana iyi geliyor. Memleketimden kilometrelerce uzağım. Tayin imkanım yok. Ailemin yanına gidince mutlu hissediyorum sadece. Yalnızlık canımı da sıkıyor. Evli değilim. Hayatım boyle nasıl gececek diye kara kara duşunuyorum. Onceden mutluydum. İnsanlar hep gelecekte mutlu olacağını hayal eder. Benim sanki gecmişim hep daha mutlu. Hobi kursu vs. Hicbir şey yok. Kucuk sıkıcı bir şehir. Herkes akşamları evine ailesine gidiyor. Ben karanlık bomboş eve geliyorum. Annem artık evlen diyor. Ciddi duzgun bir insan karşıma cıkmadı diyorum. Sanki omrum boyle gececek gibi. Yorgun hissediyorum kendimi. Depresyonda da değilim. Memleketime gidince cok iyi oluyorum. Ancak burası beni boğuyor. İşim var şukur de ediyorum ama mutlu olamıyorum.