Arkadaşlar uzun zamandır ilişkim yoktu sonra biriyle tanıştım. Nasıl olduğunu anlayamadan hızlı bir şekilde kaynaştık kısa surede sevgili olduk. Şuanda 7 aylık bir ilişkim var. İlişkinin başlarında sadece bi kez kavga etmiştik tatilde giydiğim kıyafetler eklediğim şortlu fotolar sebebiyle. Birkac gun kus kaldık sevgilim ablasıyla konuşmuş kız hesabıma bakmış kız da bana hak vermiş yerine gore giyiniyor teşhircilik yok tatil beldelerinde oraya gore mutaasıp şehirlerde daha kapalı giyinmiş. Tatilde giydiklerini senin yaşadığın şehire gelince giymediyse sorun yok. Bence normal demiş. O da yok dikkat ediyor demiş ablası da e daha ne istiyorsun demiş. Sevgilim bin pişman aradı yalvardı etti barıştık. Uzun sure tartışmasız guzel yurudu ilişki. Sevgilimin annesiyle tanışmıştım eskiden. Bu 15 tatilde de yanlarına gittim annesi o ve ben beraber kaldık. Cok iyi ağırladılar orda sorun yok da, aramızda farklılıklar var. Annesi koyde yaşıyor sevgilim merkezde. Ben koy hayatına alışkın değilim. Kahve olayı var her haftasonu koye gidiyor. Akşamları da 2-3 saatliğine kahveye gidiyor arkadaşlarıyla. Ben hic gormemişim boyle şeyler bu kahve alışkanlığın hic hoş değil genc uni mezunu adamsın ne işin var kahvede dedim annesi de beni tersledi karışma oğluma ne yapsın koy yerinde ben onu serbest yetiştirdim bunaltma paşamı dedi. Bu kenarda beni baya duşunduruyor. Birinci olay bu

İkincisi bende cocukluktan gelen bir hastalık var. Vertigo. Baş donmesi atakları arada vuruyor. Şansıma orda atak gecirdim yanlarında annesi de gordu baya stres yaptı korktu. Bana kotu davranmadılar iyi davrandılar yemeğimi bile onume getirdiler vs.
Ben et balık tavuk tuketmiyorum mesela bi donem hastalığımdan dolayı yasaklanmıştı sonra yiyebilirsin dedi doktor ama ben tiksindim midem kalkıyor. Onlar da cok etci. Annesi yemekleri benim icin ayrı yaptı ya da etsiz yemek yaptı mesela. Birkac kez giyim odaklı imaları oldu annesinin kızım gelinlik alırken cok acık olmasın hakkımı helal etmem dedim falan dedi hani bana duyuruyor acık gelinlik alma ilerde diye. Koy yaşamı bilmediğim bir şey. Hic gormediğim bi hayat. Sevgilimle hiz evlensek şehirde yaşıycaz ama koye yakın 20 dakkalık yol. Sevgilimin annesi 60 yaşında var nerdeyse. Eşi olmuş. Diğer butun cocukları uzakta kimi yurt dışında kimi uzak bi şehirde. Sevgilim de annesine cok duşkundur. Annesi de ona duşkun aynı şehirde olan tek evlat her şeyiyle ilgileniyor falan. Sevgilim haftasonları her hafta koye gdiyor. Evlenince de her hafta en gec iki haftada bir bir gideriz koye annemi yalnız bırakamayız yaşlı kadın dedi. Ben de biraz alındım biz haftaici calışıyoruz her hafta sonu annenle olursak ne zaman başbaşa olcaz hic mi gezmicez biz başka şehirlere alışverişe başbaşa biyerlere gitmicez mi dedim alındım. O da abartıyosun tabii ki gitcez. En gec iki haftada bir dediysem boğazına yapışacak zorla goturecek değilim başka planımız olur gitmeyiz ne bileyim misafir olur işimiz olur gitmeyiz tabii. Ama sıkca gideceğiz o anlamda soyledim dedi. Ben de kalıplama bunu ozaman dedim ben de koyu seviyorum gol var kuzular yemyeşil tertemiz hava meyve bahceleri falan guzel ortam bazen canımız ister bir haftada 3 kere gideriz bazen istemez ayda bir gideriz yani bunu belli bi rutine sokmaya şartlama dedim. Acıkcası biraz gerildim. Sevgilim koye gidince akşamları 2-3 saatliğine kahveye gidiyor. Butun erkekler orda buluşuyorlar akşamları. Ben annesiyle tek başıma napıcam ilk kez bi sevgilimle bu derece ciddi boyutta ilişkim oldu gerildim biraz. Evliliğe doğru giden bi ilişkiydi butun bunlar ust uste geldi psikolojim bozuldu. Korkular anksiyete evlilik fobisi surekli duşunme kafaya takma uyuyamama ayrılma fikirleri kararsızlık gibi tuhaf ruh hallerine burundum. Şimdi bana diyor aynı şehirde yarım saatlik mesafede annem olcak hafta sonlarım boş olacak ve ben yanına ayda bir mi gidicem sence doğru mu? Yalnız yaşıyor hasta yaşlı kadın. Haftasonları yanına gitmek sana fazla mı gelecek dedi alındı. Ona da hak verdim ama sen de bana hak ver dedim bizim hic ozel hayatımız olmayacak mı beraber bişeyler yapabileceğimiz bir haftasonumuz var hep koyde annenin dziinin dibinde mi gecircez dedim. Abartıyosun hep değil tabii bazen gezmeye gideriz yakın şehirlere ne bileyim sinemaya yemeğe falan tabii ki dedi. Ama annemin yanına mumkun olduğunca sık gideceğiz dedi. Ben bicok şeyi takıntı haline getirdim. Daha şimdiden karıştı annesi ilerde sorunlara sebep olur mu herşeye mudahale eder mi ustume başıma karışır mı doldururmu sevgilimi vs diye. Ve korkudan uzaklaşmış durumdayım sevgilimden. Ayrılmadık da ama soğuğuz. Ustune bi de sevgilim onceden dert etmediği şeyleri dert etmeye başladı. Et yemiyorum ben onlar da cok seviyor. Ben bu sorun olmaz dedim ama sen burdayken 2 hafta etsiz yemek yedik cok zor geldi bana dedi mesela. Annesi mi kafasını karıştırdı diye duşundum bende. Bir de bunu taktım kafaya. Bende mi hata onda mı sizce. Napmalıyım uyku duzenim bile bozuldu duşunmekten Psikoloğa mı gitsem var mı bi oneriniz?