Merhaba hanımlar, kadınlar gununuz kutlu olsun.

Derdim şu ki,

Yaklaşık 1 hafta once, anlaşarak arkadaşıma taşındım tum masraflara ortak olacağım diyerek. Evde her şey tam, bir tek kendi odamın masrafını yaptım. Maddi konularda, ilk başta cok harcamam olacak diye benden bir isteği olmadı. Aslında arkadaşım cok duşunceli biri.

Soruna gelecek olursak, kendisi biraz kontrolcu biri ve evin her koşesi kendi istediği gibi olsun istiyor. Bunun yeri burası, oraya basma, şurayı şoyle bırak, burayı geldiğimde bıraktığım gibi temiz gormek istiyorum. Şunu şoyle yapalım.

Kendimi bu evde sığıntı gibi hissediyorum, hic benimseyemedim, o da laflarıyla hic yardımcı olmuyor. sanki arkadaşımın evine yerleşmiş bir kole, bir aceze gibi hissediyorum.
Benimle annemmiş gibi direktif vererek konuşuyor.
Kendisinin yapmaktan hoşlanmadığı bir takım işleri benim yapmamı bekliyor.
Bir şeyi soylemek istediğinde soyleme tarzı cok rahatsız edici. Evle ilgili basit bir karar aldığımızda(daha cok benim on ayak olduğum), babam oyle yapmayın dedi gibi sacma sapan bir tepkiyle karşılaştım.

Şu an kendi evime cıkacak durumum yok, en erken 4 ay sonra cıkabilirim.

Sizce ne yapabilirim bu arkadaşla ilgili? Yanlış mı hissediyorum? Ya da nasıl duymazdan gelebilirim?

Başkasının kurulu duzenine yerleşmek hakkında ne duşunuyorsunuz?