Cok ozledim seni be annem. Gunduzleri yağmur toplayan bulutlar gibiyim. Gece olduğunda kalbimde cakıyor şimşekler beynimde gurluyor gok ve gozlerimden boşalıyor yağmur.. Ozlemin kelimelerle tarif edemeyeceğim kadar buyuk bir acı yaşatsa da bana, bir gun kavuşacağımızı duşunmek bile biraz da olsa icime su serpiyor..

29 yasındayım ben daha anne. Evliymişim etrafımda yuzlerce insan varmış kac yazar! Sen yoksun işte, hergun arayıp bugun ruyamda gordum bebek geliyor diyen yok..doğal yolla bebeğimin olamayacağını asla anlatamadık sana tek dileğin bebeğimi gormekti. Olmadı işte.

Yeni yıla hepberaber girme sevincim birdaha asla yeni bir yıla girmek istememe arzusuna donuştu.nerden bilebilirdim 2019 da gozlerinin kapanacağını? Ne cok hayallerimiz vardı be annem.. Bir gun sesini duymasam ozlediğimdin de şimdi tam 58 gundur ne sesin var ne gul yuzun.. Dayanamıyorum anne.. Allahım sen bana dayanma gucu ver...