Ozet gececek olursam yaklaşık bir yıl kadar once terkedilmiştim.ilk sevdiğim ilk sevgilimdi zor oldu ama bi kac aya toparlanmıştım. Tam toparlandım derken aldatıldığımı oğrendim. Bu benim icin daha zor birşeydi , sonradan oğrendiğim icin hesap da soramadım sormadım yani keşke sorsaydım. Bu bende bi yuk oldu. Kafamda bir suru soruyla bu sureci atlatmaya calıştım. Atlattım da diyebiliriz. Eskisi gibi ağlama nobetleri falan yok sabahlara kadar uykusuz kalıp duşunme yok. Artık okuluma derslerime odaklandım ceşitli kurslara falanda gidiyorum genel olarak iyim yani.
Asıl sorun şu. Ara sırada olsa aklıma geliyo , mesela sesini ozluyorum ozelden arayıp sesini duyayım diyorum , yada fotosuna bakmak istiyorum.(kendime engel olup yapmıyorum da hicbirini) Ozlem hali mevcut kısacası. Ve bu hal kendime kızmama neden oluyo. Hic hak etmediğim şeyler yaşatan beni aldatan birini nasıl ozlerim nasl hala aklıma gelir diyorum. Kendi kendime saydırıp duruyorum. Kendimden nefret etme boyutuna doğru gidiyorum.
Bu beni cok etkiliyor. Nasıl kurtulucam , yada bu normal mi ben mi abartıyorum bilmiyorum..
Dertleşmeye ihtiyacım var