Kizlar merhaba
Fikirlerinizi gercekten ciddi anlamda ihtiyacım var.Hemen konuya gireceğim.

1 hafta once kvlere caya gittik ben koye gidicem cocuklar falan dedi.Esimde tamam anne bende gelecem dedi.Herhengi bir şekilde yorulan bizde gidelim mi ne dersin yada bende gideyim mi diye nezaketen de olsa fikrimi sormadı ki genelde sormaz ben her zaman uyum sağlamak zorundayım.

Neyse sonra bende kendisine gelmek istemediğimi zaten haziranda ve temmuzda gideceğimizi eşlik etmek istemediğimi soyledim hemde koyde inşaat işleri var benlik birşey yok yani.Benim oyle bir tercihim yokmuş istesem de istemesem de gitmek zorundaymışım , bir bahanem yokmuş ( bu arada bir tek ben goturuluyorum fikri sorulmadan ayrıca kızlar yaklaşık 2 senedir evliyim 8 9 kere gittiğim yer yani surekli ariza cıkarmıyorum gitmemek icin)

Sonuc olarak direndim ve gitmedim kızlar.Esim gitti 3 gundur orada.Bugun 1 saat telefonda konuştuk benim oraya gitmemek icin bir sebebimin olmadığını, ama gitmek icin en buyuk sebebin kendisi olduğunu soyledi.Evlilik kurumu boyle birşey değilmiş onu yalnız bırakmamalıymışım.Demek ki beni yabancı gibi davet etmesi gerekiyormus.Bana guvenip yola cıkmamalıymış bir suru şey soyledi.Bundan sonra benimle hicbiryere gitmeyecekmiş benim gibi ozgur takilacakmis.

Şuan gercekten sinirlerim bozuk.Onu tek gonderdiğim icin zaten vicdan azabı duyuyordum.Ama su an ofkeliyim.Gitmeme sebebime gelince benim adına karar vermesinden nefret ediyorum.Su hayatta ki tek vasfim eş olmak değil.O kadar bencil geliyor ki bana yaptığı şey yanlış duşunuyorsam lutfen yanlışsın diyin.Evlilik herşeyi tolere etmek mi.Yada sana danismadığı fikrini almadığı halde bencilce karar vermesine ragmen golge gibi takip etmek mi.Bu mudur evlilik kurumu.

O kadar bunaldim ki.Ne yapsam olmuyor beni gercekten onemsemediğini duşunuyorum.Derdimi de anlatamıyorum.Donunce konuşacaz ne demeliyim nasıl problemimi soyleyebilirim.Lutfen yardım edin.