Ben 7 aylık hamileyim doğum yaptıgımda kızım 2 yaşında olacak tam. Ama ben nedense bebegime ısınamadım. Kızımla arama girecek gibi hissediyorum. kızım cok fena bi cocuk durması yok 1 saniye. Beni cok zorluyor. Inatcı .butun gun dışardan iceri girmek istemiyor babannesi halalar vs kim gelse dışarı cıkarana kadar ağlıyor 8 saat dışarda gezsekte eve girerken kıyametler koparcasına ağlıyor. Bu yuzden korkuyorum cıkmaya.ustunu değiştirtmez bezini değiştirtmez.. mesela arka odada bebek arabasına kafayi taktı onun icinden cıkaramıyorum gidip gidip biniyor yatıyor icinde.
Neyse asıl konu; kayınvalidem gorumcemler bana diyor ki; sen doğum yapınca zaten yaz geliyor,biz kızını alırız dışarda parka felan gotururuz sen yeni bebekle ilgilenirsin rahatca, iki cocukla cok zorlanırsın yoksa, yatarsın dinlenirsin biz onunla ilgileniriz alırız bize gotururuz (altlı ustluyuz)Gibi şeyler soyluyolar. Duşununce benim icime bi okuz oturdu. Kızım zaten hiic eve girmek istemiyor kar kış dışarda bahcede. Beni hic aramıyor ozlemiyor resmen hep dışarda olsun hic aklına gelmem. E bende doğum yapıcam kucuk bebek vs derken yorucu bi surec, kızımda doğumdan sonra 1 dklık uykuya hasret kaldığımı hatırlıyorum ama cok uzuluyorum benden kopar mı kızım bu şekilde sizce?
Bi yandan diyorum ki ozamanlar cidden yardıma ihtiyacım olur iyi olur,bi yandan da Allahımm kalbim nasıl daralıyor kızıma baktıkca uzuluyorum sanki kopucaz birbirimizden. Ama yanımda kimse olmasa ilgilenemiycem tek başıma şuan zorlanıyorum belki daha kotu olucak
off..Zaten eylulde gorumcemler okula gidiyor bebekte buyumus oluyor. gene ben ikisiyle başbaşa kalıcam kv ust katımda ama şuanda da oyle bi yardımı yok sevip gidiyor.
Ama o surecte onlarla fazla vakit gecirip kızımın benden kopmasından korkuyorum...
Sizce nasıl gecirmeliyim o zamanları. Neye dikkat etmeliyim ..