Hepinize merhaba. Oncelikle hepinizin 8 Mart Kadınlar Gunu kutlu olsun.

Kurtulmak istediğim birisi var,hayatımdan cıkartmak istediğim. Bu kişi sevgilim. Kendisiyle surekli bir catışma halinde olmakla birlikte surekli kavga ediyoruz. Ben aşırı sinirliyim o da fazlasıyla umursamaz. Hal boyle olunca birbirimizi taşıyamıyoruz. Seviyor muyum,evet cok seviyorum. Dunyamın en yakışıklı en mukemmel erkeği. İyiyken cok iyiyiz,hatta imrenilecek bir ilişkiye sahibiz. Yıllar gecmesine rağmen hala birbirimize aşkla bakarız,beni kolay kolay kırmaz her dediğimi yapmaya calışır. Herkesin hayal edeceği tarzda bir erkek,hem yakışıklı hem gorgulu hem sadık işinde gucunde hem okuyup hem calışan bir insan. Tek bir problemi var,o da umursamazlık. Ben artık bunaldım. Mesela bugun yan yanayız ozel bir kutlamaya gideceğiz,yanımdayken arkadaşı arıyor cağırıyor,tamam gelirim diyor. Ben sinir krizi geciriyorum resmen. Her şeyi başında değil de sonunda soyluyor,bu lanet huyu yuzunden bizi defalarca sinemanın yarısından cıkardı. Surekli onu uyarıyorum bak işin varsa planın varsa beni alma,başka zaman gideriz diyorum. Ama yok. Her zaman ortasında soyluyor ve beni tutabilene aşk olsun. Sırf bu durumundan dolayı ayrılmak istiyorum,yaklaşık 1 yıldır ayrıl barış ayrıl barış nereye kadar. Ben artık yoluma tek devam etmek kendimi toplamak istiyorum. Az once eve sinirle geldim,annemin yanında eşyalarını verdim hadi yallah dedim. Bunu yaptığım halde hayatım bir dur dinle diyor. Yahu ben neyini dinleyeyim artık,cok sevildiğimin farkındayım,adını vucuduna dovme yaptırdı,baş harfimi elinin uzerine yaptırdı. O kadar duşunun. Ama yok,birisi arayınca gozden cıkarılacak ilk insan ben oluyorum. Haliyle cıldırıyorum. Kızlar soyleyin her erkek mi boyle? Yoksa sadece benim sevgilim mi boyle. Yıldım artık. Benim ne yapmam lazım,yontmalı mıyım yoksa akışına mı bırakmalıyım? Ofkemi torpuleyemiyorum da,ne yapacağım bilmiyorum.