Merhaba, bugun biraz gecmişime baktım da buraya flort donemi, sevgililik, ayrılık, kusluk, kavga-barış vs vs her şeyimi yazmışım resmen adım adım evlilik gibi olmuş ( bir ara rumuzum başkaydı hesabım kapanınca bununla devam ediyorum..) her neyse, 11 yıllık uzuuuun bir ilişki sonucu evlendik şukur, mutluyuz da şimdi de bebek beklentisi icine girdik. Eşim pek istemiyor , yani olsa mutlu olur ama olsun da olsuncu değil cok sabırlı , zamanla olur bi dur yahucu..
Ben ise cocuk icin evlendim desem yeridir, cok ama cok istiyorum yaşlarımız 28 ikimizinde ona erken olabilir ama bana değil.
Bu artık bende takıntı haline donuştu ve her regl olduğum an ağlamaya başlıyorum, bir sıkıntı yok ama mesela yumurtlama gunlerinde denemiyoruz yada eşim tahmin edip geri cekilme uyguluyor vs vs..
Sanki cok gec oldu, yaşlı bir anne olacağım gibi hissediyorum ve artık cevremdeki eş dost kim varsa da baydım bu sohbetle, şuan hamileymişim gibi hissediyorum mesela ama biliyorum yine değil.. garip bir duygu, kafayı mı yiyorum anlamadım.
Boyle bir donemden gecen var ise, destek rica ediyorum. Nasıl olayları akışına bırakıp rahatlayabilirim? Veya bu psikolojiden cıkabilirim? Her ay regl olmadan bir hafta once hamileyim sanıp her regl başlangıcında uzulmekten cok yoruldum.