Hepiniz belki topa tutacaksınız beni biliyorum birkac post acmıştım buraya boşanma aşamasında olduğum eş ile 3 aydır ayrı evlerdeyiz . Eş kişisi 3 aydır once iflas etti sonra sağlıksal problemler yaşıyor. Evliyken ailemle arasındaki sıkıntılardan dolayı iletişimimi engellemeye calışmış ben de bu engeli kaldırınca ortadan her anneme gittiğimde kavga , akabinde şiddete kadar giden tartışmalar yaşanmıştır . Artık bu strese ve arada kalmışlığa eşimin bir de alkol sevdası yuzunden ofke kontrolunun olmamaya başlaması beni anne evine suruklemiştir ailem ise benim sonuna kadar arkamda olmuş 3 ay boyunca bebek gibi bakmışlardıd ve benim icin cok uzulmuşlerdir cunku 6 aylık hamileydim şimdi 20 gunluk bebeğim var . Eş kişisi dik başlı, kindar ve cok gururlu biri ve beni 2.5 ay hic arayıp sormadı hastNeye yattım erken doğum riskinden oğrendi aramadı. Doğumumu da 13 saat sonra ablasına haber verdim. Ve o gunden beri bebeğim bebeğim dedi ve bana yazmaya başladı ama ailem artık kesinlikle eşimi kabul etmiyor beni cok uzdu onlara da başkaldırdığı , saygısız davrandığı icin. Ve eş kişisi pişman olmuş ki bebeği ve benden ayrılmak istemiyor tebligat ona gitti ve tum haklarımı istedim onun da cevap vermesi icin 2 gun var . Bugun dayanamayıp gizlice ailem dışardayken bebeğini gosterdim ona doğumdan sonra ilk defa ve ondan kopamadı. Ben bu evden anca ailemin rızasını alarak cıkarım dedim o da mırın kırın etti ama bu akşam bana tatlılıkla gelip duzeltcem durumu dedi ama biz avukat icin onca masraf yaptık bu insanlar benim her eksiğimi aldı ve bebeğimin de ve tum kahrımı cekti doğal olarak cok katılar . Diğer tarafta inat ve hatalıyken hatalıyım asla demez. İnanın nefes alırken acıyor kalbim o derece korkuyorum ve ne olcak bilmiyorum. Eş kişisi yarın davanı cekmezsen kesin biteriz diyor ben de onu sevşyorum ama ailemi asla karşıma alamam bana lutfen bi fikir verin ne yapmalıyım