Sevgili kk uyeleri hepinize merhaba. Benim bir sıkıntım var kimseyle paylaşamadığı icin sizlere anlatmak istedim. Benim sorunum eşimin surekli para hesabı yapması. Ben artık o kadar bunaldım ki market alışverişine bile cıkmak istemiyorum. Ornek veriyorum bir kutu zeytin bile alacaksak 3 saat duşunuyor oyle alıyoruz. Artık markete dahi onunla cıkmak istemiyorum. En başa donersek şoyle anlatayım. Eşimin hic bir kotu alışkanlığı yok işimden evine evinden işine gider. Sosyal cevre arkadaş ortamı vs hicbirşey yok. Birşey yapacaksak birlikte yapıyoruz. Eşim zamanında maddi olarak cok zorluk cekmiş. Parasını savuran biri değil. Her zaman duşunerek harcama yapar. Her borcun altına oyle rahatlıkla girmez. Bunlar benim de hoşuma giden şeyler. Sonucta sorumluluk sahibi biri. Ama bazen bunu cok abartıyor. Dediğim gibi mutfak alışverişi yaptığımız da birşeyi alırken 3 kere duşunuyor. Bunlar da beni geriyor ister istemez. Eşim 28 yaşında ve bu yaşında kendi cabasıyla ev aldı. Borcsuz harcsız. Ev eşyalarımızın coğunu o aldı. Duğununu kendisi yaptı. Şuan hic borcumuz yok. Ve yeni evliyiz. Evlendiğimiz gunden beri 1 kere dışarda yemek yedik. O da benim ısrarım yuzunden oldu. Eşim dışarda yiyeceğimize evde yeriz diyor. Bende arada değişiklik yapalım diyorum. Her zaman evde yemek yapmak bir noktada beni de sıkıyor. Benim canımın cektiği şeyleri bile artık isteyemez oldum sanki gozune geliyor gibi. Bende kendi kendime karar verdim. Artık hicbirşey istemiycem. Yani sırf bu tavırları yuzunden kendim calışıp maddi olarak Ozgur olmak , eşime bağlı olmak istemiyorum. Şuan calışma imkanım yok krizden dolayı yaza doğru ancak calışabilirim. Eşim cimri mi tutumlu mu hala anlayamadım. Mesela şunları da acıklayayım konuya hakim olmanız icin; biz nişanlıyken eşim bana fotoğraf Makinesi almıştı baya pahalı bir urundu, beyaz eşyalar olsun mobilya takımı olsun hepsi kendi zevkim ve kaliteli urunlerden aldı, hic o zamanlar cimrilik yaptığına şahit olmadım. Şimdi bazılarınız diyebilir buyutuyorsun falan diye. Ama insan eşinden birşey isterken cekinir mi artık o duruma geldim. Hatta en son bu konuda yaşadığım sıkıntıyı da anlatayım belki daha yardımcı olur; evimize x bir ihtiyacımız vardı. Evim de tek eksiğim oydu. Onu da taksitlerden sonra alırız dedik. Eşimin de benim de beğendiğim bir model vardı 1.900 tl . Ben zaten uzun zamandır soyleniyordum alalım diye o zamanlar kucuk taksit borcumuz vardı bitince alıcaz demişti. Neyse gecen cıkalım bakalım dedi borcumuz falan da bitmişti. Kendisi teklif etti gidip almayı ben uzun zamandır bu konuyla ilgili konuşmuyordum. Gittik fiyat aldık ben rengini modelini herşeyi ayarladım. Sonra eşim biz biraz daha duşunelim de oyle gelelim dedi. Ben sinir kupune dondum. Zaten 3 keredir gittik en sonda boyle yapınca eve gelene kadar hic konuşmadım. Eve gelince de sinirden ağladım. Bana almıycaz dese tamam anlarım ama oraya kadar goturuyor biraz daha duşunelim diyor. Yani birşey alınacaksa alınır bu kadar duşunmeye ne gerek var. Hani bir cocuğa oyuncak alıcam diyip gidip almamak gibi birşey oldu. Birikim paramız da var. Peşin de alabilir. Paramız olmasa zaten alalım demem. Zaten nişanlılık donemi olsun eşime gercekten gereksiz masraflardan hep kacındım. Gereksiz bir harcama yaptırmadım. Ne ailem ne de ben. Bu konuda cok anlayışlı davrandık. Eşim dun bana tamam alıcam dedi biraz anlayış goster dedi. Bu ne demek. Ben zaten istekleri yuksek olan biri değilim. Masrafım bile cok azdır. Sizce bu durumda benim tavrım nasıl olmalı. Fikirlerinize ihtiyacım var.