Ailemden artık nefret ediyorum..Hergun her Allahın gunu tartışıyoruz ve annem en ufak şeye bile deli gibi bağırıyor, kufur ediyor. E sonucunda bende bağırıp kufur ediyorum ama o yaptığı icin yapıyorum. Bir gun anlayışlı ve sakin davranayım dedim yine sacma sapan nedenlerden deli gibi bağırıp kufretti. Zaten psikolojik olarak iyi değilim birde eve geliyorum ve iyice kotu oluyorum. İntihara meyilli hissediyorum artık. Bana destek veren kimse yok. Bizzat annemin bana keşke olseydin dediğini biliyorum (ciddi olarak dedi). Babam deseniz oda tam gerikafalı, Yurtdışında okuma hayalim vardı bana bir kız yurtdışına cıkamaz dedi Her zaman burda durucaksın senin bacaklarını kırarım bile demişti bana. Erkek kardeşimle konuşur ve onunla gezer genelde. Babamdan cok korkuyorum cunku koydumu oturtan bir insan ona karşı sesimi cıkartamıyorum. Şu aralar bana karşı iyi davranıyor babam ama bazende cok sacma şeylere bağırıp sinirleniyor. Kısacası kendi paramı kazanıp yurtdışında okumak istiyorum Universiteyi, yada universiteyi 1-2 yıl okuyup onun verdiği fırsatlarla yurtdışına cıkmak istiyorum.(Yurtdışında staj veren universiteler) Fakat parayı nerden kazanabilirim bilmiyorum baba parasıyla okumayacağım artık cunku o zamam babama bağlı oluyorum oda beni istediği okula koyuyor, benim istediğim okulu yeri falan asla kabul etmez. 16 yaşında olduğum icinde kendi paramı kazanamam ne yapıcağımı hic bilmiyorum keşke onlar bana anlayışlı davransalar inanın bende davranırım.