Kızlar kaba bir eşim var. Hep boyleydi. Neredeyse 3 senelik evliyim ve bu durum beni cok yormaya başladı. Cocuğumuz yok. Bu durum beni biraz daha cesaretlendiriyor.

Ben bir olay olduğu zaman konuşup cozme taraftarıyım. Ama eşim genelde dırdır ediyorsun diyip kacan taraf. Hata eder ozur dilemez. Neymiş gelip af dilerse 2 saat dırdır cekermiş. Bir hata ediyorsan biraz suclanırsın ozur dilersin. Ben kırıldıgım şeyi anlatmaya calışıyorum ki dikkat etsin. O da buna cok uzatıyorsun diyor. Eşimin cozumu genelde benden kacmak. Ben ozleyince ailemiz duzenini korusun diye yanina gidiyorum. Benim kendi kendime kırılıp geri barismami bekliyor. Kesinlikle adım atmıyor.

Ben artık bu durumlardan cok yoruldum. Ikimizin de başka insanlarla mutlu olacağını duşunuyorum. Ona hata etse bile karşısında konuşmayan biri lazım. Bana da hata ettiği zaman gelip gonlumu alan benim uzulmeme kıyamayan birisi. Eşimi değiştirmeye calıştım ama yapamıyorum. Esim ne yapmam gerektiğini ne beklediğini biliyorum ama icimden gelmiyor diyor. Gonlunu almak icimden gelmiyor diyor.

Gidip bunu soyledim başka insanlarla daha kutlu oluruz diyorum, ben senden iyisini bulamam diyor. Hobilerimiz ortak arkadaşları eşime surekli cok şanslısın arkadaş gibisiniz diyor (bilgisayar oyunları, playstation, futbol, araba yarışları vs.) cinsellik konusunda da cok uyumluyuz. Ben onun bu sebeplerle beni bırakmak istemediğine inanıyorum. Hobilerim erkek hobileri gibi ama ben de bir kadınım. Ruhum incelik bekliyor.

Ne yapmalıyım bana ne tavsiye verebilirsiniz? Cok arada kaldım. Herkes bu sebeple yuva yıkılmaz aldatildin mi sanki diyor, ailemle henuz paylaşmadım. Sizin daha mantıklı oldugunuzu bildigim icin size sormak istedim.