İcimde bir boşluk ve sevgiye ac yan var. Surekli durtuyor beni. Mevcut olan arkadslarım aramaz sormaz oldu koptuk zamanla zaten 3-5 taneydi.. Şuan bir tane yakın dostum var ama sıkılıyorum artık onu seviyorum ama insan baska arkadaslara da ihtiyac duyuyor. Aslında sevgili ihtiyacı bu . Keşke cok guvendiğim mutlu olabileceğim biri cıksa. Biliyorsunuz konu actım biriyle bulustum en son kafama uyan biri gibi gelmişti konusurken lakin eski sevgilisi ile hala goruştuklerini soyleyince tum hevesim kırıldı. İşim gucum var depresiflikten kurtulmak icin de tedavi ve metotlar uyguluyorum. Ama benim sorunum bir akıl hastalıgı değil biliyorum sevgi aclığı. Bunu kendi kendime sağlayamıyyorum evet film izliyorum kitap okuyorum calısıyorum ama o bosluk dolmuyor. Biri deseniz cirkin bir kız da değilim soylenene gore cıkmıyor karsıma. Gercekten olmuyor. Spora gidiyorum ne zamandır yok hicbir yerden kısmet yok. Sanki biriyle icmdeki bosluk dolacak biliyorum mutluluk kimseye baglı olmamalı ama bu bir ihtiyac ve nasıl karsılayacagım nasıl arkadas cevrem genisleyecek bilmiyorum. Kurslar vesaire diyeceksiniz herkes arkadası vs ile geliyor kısa sureli seyler zaten kalıcı arkadas olacagına inanmıyorum. Birde tum bunlar beni icime kpattı biraz ozguvenimi zedeledi. Mutluyken cok iyiyim ozguvenli filan ama bu ruh hali duşunce hersey kotu geliyor gozume tum dunya. Ve ben hep boyle mutsuz duragan mı kalacagım diye endise ve depresfilik baslıyor ... Ne yyapmalıyım bilmiyorum cidden