Kızlar size hikayemdrn bahsetmek icimi dokmek istiyorum yoksa patlamak uzereyim. Ben eşimle 3 yıllık ilişkimizden sonra secerek evlendim. Uzak şehirlerdeydik bu yuzden eşimin ailesi biraz sıkıntı cıkarmıştı. Kayınvalidem memlekette kız mı yok diye eşime biraz diretmişti. ( kendisi uzun boylu beyaz tenli balık etli bi gelin istiyordu bende tam tersi zayıf esmer kısa biriydim dış gorunuşume kadar eleştirmişti tabi bunları ben aileden başka birinden duydum. ) sonra evlendim herşeyi unuttum aramız duzeldi 3aylık evliyken eşimin ailesi bize geldi bir ay kaldılar yavaltanu torun baskısına başladılar cok bunalmıştım ama gorseniz oulr de iyi hizmet ettim ki. Sabah kahvaltı oğlen cay pasta borek tatlı akşam yemek yine cay tatlı meyve derken bildiğiniz mutfak ve oturma odasında koşturarark gecti o gunler kayınvalidem yaşlı biri bicok hastalığı var ilaclarını bile eşimle kendim icirdim. Sonra zaman gecti hamile kaldım. Erkek bebek cok istediler kız olabilir diyince olsun dediler. Uzuldum olsun demek sanki neyse artık yapacak bişey yok der gibiydi. Sonra doğum yaptım annem geldi calıştığı icin fazla kalamadı annem gider gitmez kayınvalidemm geldi. Bu arada ben sezeryan olmuş ve hastane de 3 gun yatmıştım. Gebelik ve doğum seruvenim bazı hastalıklar dolayısıyla cok ağır gecmişti. Belki herkes sezeryan oluyor diyeceksiniz ama ben resmen hastanenin sorumsuzluğu yuzunden olumlerden dondum uyanmam 6 saat surmuştu. Bu konulara da pek girmeyeceğim. İlk 16 gun şiddetli goğus yarası cektim bebeğimi resmen bağıra cağıra ağlayarak emzirdim resmen kanıyordu goğuslerim o yuzden lohusalığım aşırı stresliydi. Bebeğim cok ufak doğmuştu. Herşey kayınvalidem gelince daha zor oldu. Kadın yaşlı bana hic bir desteği olmadı. Evde resmen koşarak iş yapıyordum yetişsin diye. Yemek yapmasam acım diyordu. Ama kendi yapmıyordu. Eşim icten geldiğinde ac kaldığını ima ediyordu hastayım falan diyordu. Ama o işteyken surekli mutfağa gidip bişey yiyordu yaptığım yemekler akşama zor yetiyordu. Cok yıpranmıştım doke saca yiyen biriydi her yer ekmek yemek oluyordu her gun supurmek zorundaydım. Dikişlerim de hala cok ağrıyordu. Haftada 5 kilo vermiştim. Ziyarete gelen komşular resmen cokmuşsun diyordu. Geceleri bebeğim uyutmuyordu gunduzleri kayınvalidem . ne zaman biraz kestirsem eşimin işten geleceğini soyleyip kalk yemek yap diyip uyandırıyordu beni.oyle yorgundum ki.kendisi gunduz ben iş yaparken hep uyurdu. Bebeğime bi kere memesini vermiş ben gormedim kardeşim gorunce bana soyledi biraz soğuk davrandım ama icten ice sinir olmuştum. Sonra bi gun yine aynı şeyi yaptı bu kez sadece biraz sesimi yukseltip anne bu yaptığın iş mi dedim bebeğimi alıp odaya gectim. Akşam sofrada eşime karın beni bugun oldurecekti bana bağırdı oyle kotu baktı ki cok korktum dedi. Sustum. Eşime her gun beni şikayet etti benimle ilgilenmiyor beni banyo da yıkamıyor yanımda oturmuyor kendini odaya kapatıyor falan dedi eşimde biraz yanıda otur bişey olmaz diyordu.ben cok yorgundum eşimle cok tartıştık. Artık annesine tavır koydum mecbur kalmadıkca muhatap olmadım. Bebeğim zayıftı ve cok gazlıyıdı gazından gece gunduz ağlardı. Kayınvalidem surekli sağı solu arayıp bebek aclıktan ağlıyor sutu yetmiyor diyordu tabi bende bunları duyup sinir oluyordum ama hep sustum. Onun aradığı kişilerde beni arayıp actır mama yap muhallebi yap falan dediler bebeğim iki aylık bile değildi. Yine sustum cunku bişey desem hemen hasta gibi yapıp kendini hastaneye atıyordu. Bi gun herşeye susmama rağmen benim yuzunden hastalanmış gibi hastaneye goturdu kendini donuşte ve girer girmez cantasını bırakıp tuvalete girdi o sırada ben bebeği emzirmeye başladım yan odaya gecti vay efendim bi gelip doktor ne dedii diye sormuyo başladı soylenmeye ben tabi ağlaya ağlaya emzirdim eşim geldi git yanına bir sor dedi. Bende tuvalete girdi cıkınca soracaktım bağırmaua başladı şimdi zorla sorar gibi nasıl gideyim yanına dedim. Her gun boyle geciyordu bi an once gitsin istiyorudm ama gitmiyordu yanımda tam 3 bucuk ay kaldı ama hep eşimle benim aramda tartışma cıkardı. Hatta bi kere eşimle konuşmalarını duydum. eşime beni beğenmediğini soyluyordu. Ben esmermişim pek guzel değilmişim. O sırada hamile bi Komşum vardı sarışın guzel bi kız eşime onu ovuyordu.eşim annesine o gun cok kızdı benim eşimin nesi var senin bu yaptığın cok ayıp falan dedi.biraz tartıştılar eşim beni savundu hep her konuda yanımda oldu. Ama ben ben konuşmaları da duymamış gibi yapıp sessizce ağladım. Daha bebeğim bir aylıktı ve ben her gun ağlıyordum perişandım cokmuştum herşeyi icime atıyordum. Kayınvalidem bana artık tavır almıştı yuzume bakmıyordu. Eşim son konuştuklarını duyduğumu bilmiyordu. Gel annemin yanına otur o yaşlı falan dedi ama ben cok soğumuştum yuzunu bile gormek istemiyordum eşimle tartışmıştık o benim annem aranızda secim yapamam eğer yanına gitmezsen kırkın cıkar cıkma seni boşarım dedi yıkıldım ağladım gozlerim kan canağı gidip yanlarına oturdum.ilk kez bu kadar kotu tartışmıştık. Ama kayınvalidem geleli eşim hep aramızda kaldı onunda psikolojisi bozuldu. Benimde tabi. Ben hep icimi eşime kusmaya başladım. Annesini sevmediğimi bana yaptıklarımı surekli eşimin başına kaktım ama gercekten cok yıpranmış bitmiştim. O gunlerden bana aşırı bir sinir kaldı. Unutamıyorum ve kayınvalidemi sevmiyorum hatta ondan Nefret ediyorum telefonda bile sesini duysam kotu oluyorum. Ama elimde değil sizce ben haksız mıyım yada ne yapayım?? Nasıl Seveyim tekrar?? Yada sevebilir miyim?